طبع بلند و تعالي و رشد و کمال خواهي در نهاد انسان فطري است و به اين علّت پيوسته کمال برتر و مقام بالاتر را طلب مينمايد و به کم و قليل قانع نميشود. بنابراين چون انسان از درون، اينگونه سرشته شده، و از بيرون نيز توسّط حضرات انبياء عظام(عَلَيهِمُ السَّلام) به آن دعوت شده است «وَ اِذٰا قيلَ لَهُمْ تَعٰالَوْا اِلٰی مٰا اَنْزَلَ اللهُ وَ اِلَی الرَّسُولِ...»[1]، به اين علّت تمام قوانين الهی و دستورات دينی، ابزار رسانيدن انسان به مقامات عاليه و رفيعه میباشند که از آن جمله ميتوان به مسئلة حجابِ برتر اشاره نمود که رسانندة انسان به مقام برتر و مقصد عاليتر است.
بـا توجّه به مطالب فوق، پُرواضح است که اگر انسان مقامِ انسانهاي بهمقصد رسيده را طلب مینمايد، لازم است که راه آنها را هم اتّخاذ کند که يکي از آن انسانهاي برتر و بهمقصد رسيده، «بانو نصرتالسّادات امين(رَحْمَةاللهعَلَيْهٰا)»، دانشمند و مجتهدة اصفهاني بودند که چندين مرجع تقليد به ايشان حکم اجتهاد داده بودند. وقتي در شرح حال و شخصيّت عظيم و عُلُوِّ مقامِ ايشان تحقيق و مطالعه ميشود، اين واقعيّت روشن ميگردد که از جملة صفات و خصوصيّات بارز ايشان که نقش اساسي در رسانيدن به آن مقامات عاليه را داشته، تقيّد شديد ايشان به مسئلة «حجاب» در کنار تمام شئونات اسلامي بود.
بزرگان به هر مکانتي که نائل شدند، از طريق تقوا و تسليم و احترام به قوانين الهي بوده است. بانو نصرت السّادات امين(رَحْمَةالله عَلَيْهٰا) که به آن مَکانَتِ رفيعه نائل شدند، از جمله افرادي بودند که موفقيّتهاي معنوي خود را مديون احترام به قوانين پروردگار، بالأخص حجابشان هستند. به نظر ايشان، حجابِ زن، جهاد اوست، چون رعايت حجاب، پا گذاشتن روي نفس و حفظ شئونات اسلامي است. بانو امين، حجاب کامل را چادر معرّفي فرمودند ولذا شايسته است جوانان عزيز، با انتخاب حجاب برتر، به تقوا و عفاف و فاطمي بودن شناخته شوند «ذٰلِکَ اَدْنٰی اَنْ يُعْرَفْنَ»[2]. در کتاب «کوکب دُرّي» که شرح حال اين بانوی فرزانه میباشد، آمده است: [سفارش هميشگي خانم امين به بانوان، رعايت حجاب چادر و پرهيز از نامحرم بوده است. در نظر ايشان، حجاب کامل، چادر حضرت فاطمة زهرا(سَلامُاللهعَلَيْها) است و چادر را وسيلهاي ميدانستند براي پوشاندنِ کامل بدن، چنانکه حضرت فاطمه(سَلامُالله عَلَيْها) پوشش بلندي از جنس پشم داشتند که از صورت و سر تا پايين پاهاي مبارک ايشان را ميپوشاند و دنبالة آن کمي روي زمين کشيده ميشد. علّت پشمينه بودن چادر حضرت زهرا(سَلامُالله عَلَيْها)، فاصلهداريِ آن از بدن بود تا حجم بدن را نشان ندهد. ايشان چادر مناسب را به رنگ تيره و ساده و ضخيم ميدانستند و از هر نوع عاملي که باعث جلب توجّه نامحرم شود، پرهيز نموده و آن را به ديگران سفارش مينمودند. در نظر ايشان در برخورد با نامحرم، زن بايد روي خود را بپوشاند و خودشان تا هنگام رحلت، از پوشاندنِ محکمِ روي خود کوتاهي نميکردند.
در نظر بانو امين، زنِ محترم مسلمان، زن محجّب عفيف است. حتّي دربارة دختران کوچک، سفارش رعايت حجاب را مينمودند، چراکه معتقد بودند اين کودکان به زمان فراگيري مطالب رسيدهاند، پس بايد به ايشان آموزش حجاب داده شود. چنانکه به يکي از بستگان خود فرمودند: «اگر بتواني دختر خود را باحجاب بار بياوري، آن وقت ميتواني مطمئن شوي که انشاء الله آمرزيده ميشوي. حجـاب براي زن بسيـار مهم است». ايشـان ميفرمودند: «جهاد زن، رعايت حجابش است و رعايت حجاب، پا روي نفس گذاشتن است».
حضرت آيت الله حائري شيرازي ميفرمايند: «ايشان در هنگام صحبت با بنده اصلاً نگاه مستقيم نمينمودند و سير نگاهشان رو به سمت زمين بود».
وجوه اخلاقي که بانو امين دربارة حجاب به آن قائل بودند، عبارتند از:
اوّل: رعايت حجاب اسلامي واجب است.
دوّم: حجاب کامل، چادر است.
سوّم: چادر براي زنان جوان و دختران (در مقابل نامحرمان) بايد ساده و تيرهرنگ باشد.
چهارّم: در کنار چادر، رعايت عفّت و حجاب در رفتار و گفتار واجب است.
پنجم: اختلاط زنان با مردان، حتّي در وجوه بسيار سادة آن به هيچ وجه جايز نيست، مگر با استفاده از حدّ فاصل ميان اين دو و با رعايت موارد چهارگانة فوق.
ششم: در برخورد با مرد بيگانه، مستقيماً نبايد به ايشان نگريست.
يکي از شاگردان خانم امين دربارة همسفره شدن با نامحرمان، از ايشان سئوال نمودند و ايشان در جواب فرمودند: «نبـايد بـا نامحرم همسفره بشويد».
ايشان اجازه نميدادند کسي از ايشان عکس بگيرد. هيچ يک از دوستان و شاگردان، عکس ايشان را نداشت. از پخش کردن صدای خود هم پرهيز ميکردند، فقط در سالهاي آخر عمر با رعايت اصول اخلاقي، اجازة تهيّة يکي دو نوار را دادند، به شرط آنکه بين افراد جامعه نچرخد و از دسترس نامحرم حفظ شود.
بانوي فاضلة عالمه، به پيروي از پيشوايان ديني، در وَرَع و تقواي بسيار ميزيستند. مجموعه صفات ايشان همگي حاکي از پرهيز شديد ايشان از هرگونه دنياطلبي، گناه و پيروي از هواي نفس است. ايشان به شدّت از برخورد و همنشيني با نامحرم پرهيز ميکردند.
ايشان خَرْق حجاب را در حکم خَرْق و پاره کردن اوراق قرآن مجيد و حکم حجاب را، دستور قرآن دانسته و خلاف آن عمل کردن را، خلاف حکم خداوند و پيغمبر ميدانستند. ايشان لازمة مسلماني را، معتقد بودن و عمل کردن به دستورات قرآن و سعادت زنان را در رعايت اين دستورات ميدانستند.
به عقيدة بانو امين، حفظ حجاب، پرهيز از تيري است که توسّط زن پرتـاب شده و بـه قلب نـامحرم برخورد مينمايد و او را متوجّه خود ميسازد. ايشان معتقد بودند که چون زن داراي حالت جلوهگري و خودنمائي است و همين باعث مشغول شدن او به دنيا شده و از رشد کمالات نفساني غافل و محروم ميماند، لذا بايد رعايت حجاب نمود تا اين حالت جلوهگري محفوظ بماند و کنترل شود.
عارفة کاملة دوران، صفات رذيلهاي را که در زنان بسيار فعّال بوده، صفات جلوهگري و خودنمائي، تنوّعطلبي، پرداختن به زر و زيور، تجديد مُدهاي مختلف، نحوة لباس پوشيدن، مکر و حسد و مواردي اينچنين ميدانند. بنابراين بر زنان واجب است ابتدا به مبارزه با نفس، خودخواهيها و خواهشهاي دل بپردازند و سپس صفات فضيله را به جاي اين صفات جايگزين سازند.
عالمة عامله، بـانوان و دوشيزگـان را اين چنين بـه دين سفارش ميکنند: «هيچ خوشبختي به قدر آرامش دل نيست و سعادت حقيقي روي فضيلت بنا شده است». و آيا فضيلت و آرامش روح را به جز با تمسّک به حبلالمتين الهي ميتوان به دست آورد؟ آيا ميتوان از سرچشمة معرفتِ ديني به دور بود و به دنبال معرفت الهي در لابهلاي اوراق و کُتُب و ميان صحبتها و سخنرانيها گشت؟ تمام سلوک انساني به سوي هدف نهايي خلقت، در آيات قرآن جمع است. دستورالعمل زندگي، کيفيّت اکتساب معنويّات و سعادت دنيا و آخرت، در اين مصحف شريف جمعآوري شده است. اين کتاب مجموعهاي است از معارف و مشعل هدايت تمام عالميان به سوي خير و صلاح نهايي بشر میباشد.
اين بزرگوار در ادامة مطالب خود ميفرمايند: «فضيلت و آرامش روح را چه وقت ميتوان به دست آورد؟ البتّه زماني چنين سعادتي نصيب انسان ميگردد که در اين درياي بيپايان زندگاني دنيا، دست به ريسمان محکم توحيد آويزد. سعادت واقعي در اثر ايمان و يکتاپرستي و تقوي پديد خواهد آمد و اگر شما خواهانِ سعادت دنيا و دنياي ابدي ديگر که به نام آخرت خوانده شده هستيد، پيرو قرآن گرديد و قدم به قدم به سوي حق پا گذاريد، آنگاه خوشبختي را احساس خواهيد کرد»[3].
1- و زماني که گفته شد براي ايشان بيائيد به سوي آنچه نازل کرده خداوند و به سوي پيامبر... (مبارکة نساء/61).
1- آن نزديکتر است به آن که شناخته شوند (به عفّت) (مبارکة احزاب/59).
1- تلخيصی از کتاب «کوکب درّی»، تأليف م. عمو خليلی، صفحات71، 87 و93