بيبند و باريهاي برخی زنـان و دختران، تنها منحصر در جوامع نميباشد، بلکه گاهي وضع نابسامان زنان و دختران در خانوادهها که تشکيلدهندة اجتماع هستند، وخيمتر است. گناه بيحجابي در برابر نامحرمهاي شناسِ خانوادگي و فاميلي بمانند برادرشوهر، شوهرخواهر، پسرعمو، پسردائي و... نه تنها از بيحجابي در برابر نامحرمهاي اجنبي کمتر نيست، بلکه گاهی داراي مسئوليّت بالاتر و عواقب سوء بيشتري ميباشد. شرکت در مجالس خانوادگي مختلط و سفرههاي مشترک که پوشش اسلامي بطور کامل رعايت نميگردد و خنده و شوخيها و ساير رفتارهاي مغاير با قوانين اسلامي که در ميان جمع خانوادگي بين نامحرمهاي شناس انجام ميگيرد، باعث به وجود آمدن وقايع دردناک و تأسّفبار و وخيمی در خانوادهها ميگردد. رسول گرامی اسلام(صَلَّی الله ُ‌عَلَيْه ِ‌وَ‌الِه) در بيانی نورانی فرمودند: «بین مردان و زنان نامحرم جدایی ایجاد کنید (تا با هم برخورد و تماس نداشته باشند) زیرا هنگامی که آنان رو در روی یکدیگر قرار گرفتند و با هم رفت و آمد داشتند، جامعه به دردی مبتلا خواهد شد که درمان نخواهد داشت»[1].
نکتهای که بيانگر اهميّت و وجوب حفظ حريم زن و مرد میباشد، اين است که با توجّه به اينکه تکبّر از بدترين رذايل اخلاقي و از صفات بسيار مذموم ميباشد، لکن برای زنان در برابر نامحرم از صفات ممدوح است ولذا شايسته است که بانوان محترم در محيط کار و درس و نيز در محيطهای خانوادگی و اجتمـاعی در برخورد با نـامحرم، خصوصاً نامحرمهاي فاميلي، وزين و باوقار باشند و اين، معناي تکبّر ممدوح است.
خانوادههايي که بر اثر حريمشکنيهاي بين محرم و نامحرم، پاشيده شده و دلهائی که از اين امر، پُرخون گشتهاند کم نيستند. يکی از مصاديق بارز حريمشکنی در محافل فاميلی، ورود داماد در مجلس جشن و عروسي و عدم رعايت حجاب از طرف مَدْعُوّين، و نيز کادو دادن نامحرمهاي فاميلي به عروس و داماد است، که با چنان لباس و آرايشي در آن محفل حاضرند، که اين امر عواقب بسيار سوء و ناگوار و وخيم و دنبالهداری خواهد داشت.
نکتة مهم ديگري که لازم است به آن اشاره گردد، همبازی و مأنوس بودن بچّهها و نوجوانان دختر و پسر ده يازده ساله در ميهمانيهاي خانوادگي و مسافرتها و گردشها و همچنين مشغول شدن به بازيهاي کامپيوتري و... است که نتايج سوء فراواني دربر دارد و جدا نمودن آنها در آينده، کار بسيار مشکلي خواهد بود، زيرا همانطور که انسان با اعمال خير مأنوس ميشود، با گناه و معصيت هم انس ميگيرد که مؤيّد اين مطلب، رفتار برخي پرسنل و پرستـارهاي مرد و زن در بيمارستـانها ميباشد که حريم زن و مرد در ميان ايشان از بين رفته و آزادانه و بدون رعايت شئونات اسلامي با همديگر به صحبت و شوخی ميپردازند.
پس پوشش و حجاب براي زن از مسئلة اساسيتري ريشه ميگيرد و آن، حفظ حريم زن و مرد است. برخلاف نظام غربي که برخورداري از زن را با کار و فعاليّت ميآميزد، اسلام بر آن است که محيط خانواده و کار و فعاليّت را از هم تفکيک کند تا حريم بين زن و مرد محفوظ بماند.
1- بهشت جوانان، ص468