آنچنانکه در قرآن کریم مطرح شده، انفاق فی سبیل الله از ارکان بِرّ است، لکن آن انفاقی که انسان را به درجات ابرار نائل میکند، دارای سه شرط است که عبارتند از:
اوّل اینکه: از مال حلال باشد« یا ایُّهَا الَّذینَ آمَنوُا اَنْفِقُوا مِنْ طَیِّباتِ ما کَسَبْتُمْ»[1].
دوّم اینکه: از مالی باشد که دوست دارد «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّى تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ»[2].
سوّم اینکه: با نیّت الهی و فی سبیل الله صورت گیرد، نه اینکه برای ریا و خودنمایی باشد. حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) میفرمایند: «مَنْ اَرادَ اَنْ لا يَكُونَ عُرْياناً يَوْمَ الْقِيامَةِ فَلْيَكْسُ الْجُلُودَ الْعارِيَةَ»[3] کسی که میخواهد اينکه در روز قیامت عریان محشور نشود، پس برهنگان را بپوشاند. تنها لباسی که در روز قیامت، انسان را حفظ میکند، لباس تقواست «وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِكَ خَيْر»[4] و کسی که لباس تقوا ندارد، در روز قیامت عریان محشور میگردد، که از جمله مصادیق تقوا، تقوای مالی است.