همانطور که در جلسة سابق استفاده شد، مبعث مهمترين عامل بيداری و حيات طيّبه است و چنان که در آية شريفة مورد بحث استفاده گرديد، اطاعت از رسول خدا(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) و اولواالامر در رديف اطاعت پروردگار واجب می باشد و در سورة مبارکة انفال علّت وجوب اطاعت از خداوند و رسول خدا(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) و اولواالامر، رسيدن به حيات طيّبه ذکر شده است «يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَجيبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ اِذا دَعاكُمْ لِما يُحْييكُمْ»[1]. حيات طيّبه در پرتو اطاعت از خداوند و محبوبانش است، ولذا مبعث، بزرگترين جرس و مهمترين عامل بيداری میباشد.
خداوند متعال پرچم هدايت را به دست رسول الله(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) داد و همان پرچم توحيد را که رسول خدا(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ الِه) برافراشتند، بعد از آن بزرگوار، ائمّـة هدی(عَلَيهِم السَّلام) بـه دست گرفتنـد و بقـاء دادنـد، و الی يوم القيامه برافراشته ساختند. آری، آن بزرگواران، دینی را که توسّط حضرت پیامبر اسلام(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) ایجاد شده بود، بقاء بخشیده و ادامه دادند «اَلْاِسْلامُ نَبَوِیُّ الْحُدُوثِ وَ حُسِیْنِیُّ الْبَقاء»[2]. حفظ و بقای دين بعد از رسول الله(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) به اذن الله بر عهدة اهل بيتِ آن حضرت میباشد و هر کدام از آن بزرگواران در دوران امامت خويش، بنا به اقتضای آن زمان، دين را محافظت نموده اند و خدای سبحان به دست آن بزرگواران دينش را حفظ و بقاء بخشيده است «اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُونَ»[3].
1- ای کسانی که ايمان آوردهايد، اجابت کنيد خداوند و رسول را زمانی که میخواند شما را برای آنچه که زنده کند شما را (مبارکه انفال/24).
2- اسلام، ايجاد شده توسّط پيامبر(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) و بقاء يافته توسّط حضرت امام حسين(عَلَيهِ السَّلام) است (بيان نورانی امام صادق(عَلَيهِ السَّلام)؛ بحارالانوار، ج44، ص381).
3- همانا ما، ماييم که نازل نموديم ذکر را و ماييم برای آن البتّه محافظت کنندگان (مبارکه حجر/9).