آیـات قرآن کریم تنها مربوط به زمان نزول آنها نیست، بلکه الی یوم القیمه درس و پیام میدهد و انسان تربیت میکند. دشمن در هر زمان به هر صورتی که امکان داشته، با دین اسلام مبارزه کرده است، به طوری که گاهی با مبارزة مسلّحانه و گاهی با مبارزة فرهنگی و ... به مقابله با حقایق دین پرداخته و در هیچ زمان و هیچ شرایطی از مبارزه علیه اسلام و مسلین دست نکشیده است و حیلة دشمن و مبارزة حق و باطل پیوسته ادامه دارد، ولذا خدای سبحان پی درپی و در آیات گوناگون، به بندگانش هشدار میفرماید.
همانطور که سابقاً نیز استفاده شد، امروزه دشمنی دشمنان اسلام از طریق برنـامه های فرهنگی و شبکه های رسانه ای و مـاهواره ای منـحرف و سایتهـای فـاسد اینتـرنتی و حتـی اسباب بازیهای کودکان، بر ما و فرزندان ما اِعمال میشود. با وجود اینکه خداوند متعال آنچنان به محیط مقدس خانواده احترام قائل است که هر وسیله ای را که به قداست آن لطمه وارد کند، مطرود و مذموم شمرده است، لکن به وضوح مشاهده میشود که چگونه کـانون مقدس خانواده ها، یک به یک بـا همین برنامه ها متلاشی میشود و متزلزل میگردد. البته چنین نیست که تمام برنامه ها و سایتهای رایانه ای، انحرافی باشند، بلکه این همه سایت های قرآنی و اخلاقیِ طراحی شده از طریق علما و دانشمندان دینی، بسیار پُرارج و قابل تقدیر و مفید برای تمام گروههای سنی هستند؛ اما متأسفانه درصدِ آن در برابر آنچه که در مسیر اغوای فرزندان و جوانان مسلمان و شیعه در این سایتها برنامه ریزی شده، خیلی پایین است.
قابل توجه است که چطور شده که کشور ایران از طرف دشمنان این همه تحریم را متحمل شده است، ولی در مورد این برنامه ها و فیلمها و سایتهای انحرافی و پُرخطر نه تنها تحریم وجود ندارد، بلکه روز به روز ارزانتر و راحتتر در اختیار جوانان و نوجوانان و کودکان قرار میگیرد؟ همانطور که سابقاً استفاده شد، یکی از مسئولان حکومتی کشورهای بیگانه گفته است که: ما برای فضای مجازی در ایران، بودجة هنگفتی تعیین کرده ایم.
پس عزیزان جوان و نوجوان: وقتی انسان دانست کـه این برنـامه ها از طرف دوست نیست، دیگر اینهمه از آنها استقبال نمیکند و استفاده از چنین برنامه هایی برای او، کلاس نمیشود. این لقمه های آلوده و حرام را کسی جز دشمن برای ما نگرفته است. عمده تلاش حضرات انبیا و اوصیاء(عَلَيهمِ السَّلام)، در هر عصری که مبعوث شده اند، این بوده که دست بر روی درد جامعه بگذارند. به عنوان نمونه: وقتی حضرات هود و صالح(عَلَيهمِ االسَّلام) ارسال گشتند، مردم گرفتار کفر و شرک و الحاد و دنیاپرستی بودند. در زمان رسالت حضرت شعیب(عَلَيهِ السَّلام) مردم به فساد اقتصادی و در زمان حضرت لوط(عَلَيهِ السَّلام) مردم به فساد و بیماری اخلاقی مبتلا بودند و هرکدام از آن بزرگواران برای رفع مشکل زمان خود اقدام نمودند و برای اصلاح وضع موجود تلاش کردند. در زمان رسـالت حضرت موسی(عَلَيهِ السَّلام) سحر و جادوگری در اوج قرار داشت و به اين سبب، خداوند متعال حضرت موسی(عَلَيهِ السَّلام) را به معجزهای مسلّح فرمود که همه ساحران در برابر این معجزه، به سجده افتادند. در زمان حضرت عیسی(عَلَيهِ السَّلام) مردم در امر طبابت از هم پیشی میگرفتند، ولذا خداوند متعال آن حضرت را به چنان قدرتی مجهّز فرمود که به اِذن الله بیماری برص یا پیسی و کوران مادرزاد را که طبيبان از درمان آنهـا عـاجز بودند، شفـا می بخشیدند و مردگـان را زنده میکردند «اُبْرِئُ الْاَكْمَهَ وَ الْاَبْرَصَ وَ اُحْیِ الْمَوْتی بِاِذْنِ الله»[1]. و بالأخره در زمان حضرت پیامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) که شعر و شاعری در اوج قرار داشت، خداوند آن بزرگوار را با نعمت قرآنِ به آن فصاحت و بلاغت مجهّز فرمود. پس عمده تلاش حضرات انبیاء و اوصیاء(عَلَيهمِ السَّلام) در زمینة اصلاح گرفتاری امت بوده است و طبق بیان نورانی «اِنَّ الْعُلَماءَ وَرَثَةُ الْاَنْبِياء»[2]، عُلماء و معلّمان و مربّيان محترم در هر عصر و زمانی شايسته است که بيدار و هشيار بوده و متوجّه حملات و حيله های دشمن باشند.
1- مبارکه آلعمران/49
2- همانا عالمان ورثة انبياء(عَلَيهمِ السَّلام) هستند (امالی صدوق، ص60).