مطلبی که توجه به آن حائز اهمیّت می باشد، این است که قسمت اعظم فضیلت و شرافت روز بیست و چهارم و روز بیست و پنجم ذیحجة الحرام، انفاق اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) است. از جمله پیام های این دو روز مبارک، انفاق و ایثار خالصانۀ خاندان جلیلۀ امامت و ولایت و اهل بیت عصمت و طهارت(عَلَيهِم السَّلام) است. انفاق حضرت امام علی(عَلَيهِ السَّلام) در روز مباهله در حال رکوع، و همچنين در روز نزول سورۀ دهر که افطاری خود را ایثار نمودند، اهمیّت مسئلۀ انفاق و احساس مسئولیّت ایشان را در برابر فقرای جامعه نشان می دهد. از اینرو بیعت با حضرت امام علی(عَلَيهِ السَّلام) و ارتباط و تقرّب به آن حضرت و بهره مندی از شفاعت آن بزرگوار، از راه تلبّس به صفات آن حضرت ميسور است. آن بزرگوار یک عمر در برابر نیازمندان جامعه احساس مسئولیّت نمودند و با انفاق در رکوع، اهمیّت انفاق و احساس مسئولیّت در برابر جامعه را هرچه بیشتر، به مردم رسانیدند. آن حضرت بـا بهترین انفـاق و ایثـار و مقدّم داشتن دیگران بر خود، الی یوم القیامه برای مردمان پیام جاویدان دادند. قابل توجه است که اگر آنان نان افطاری خود را برای کافر* می دهند، برای دوستان چه می کنند؟ اگر بر اسیر و یتیم و فقیر چنین ایثار می کنند، بر اهل بیتی های حقیقی خود چه ها می کنند؟ ناگفته پيداست که اگر شیعه با آن بزرگواران ارتباط برقرار کند و از طریق تلبّس به صفات الهی به آن بزرگواران تقرّب یابد، چه برکاتی دریافت می دارد.
«دوستـان را کجا کنی محروم تو که با دشمن اين نظر داری»[1]
انفاق آن بزرگوار در حال رکوع و ایثارشان در بخشیدن افطاری خود، بیانگر این حقیقت است که یکی از مهم ترین راه های ایجاد ارتباط و بیعت با آن حضرت و بهره مندی از شفاعتشان، احساس مسئولیّت در برابر فقرای جامعه می باشد. امید است که ما هم با احساس مسئولیّت بالاتر در برابر نیازمندان جامعه بیش از پیش، از عنایات و توجّهات و شفاعت آن بزرگوار بهره مند گردیم. البته لازم به ذکر است که خواهران محترم ما، همیشه در این مورد پیشتاز و دارای دستی باز و گشاده بوده اند و به برکت انفاق ها و احسان های خالصانه و صادقانۀ عزیزان چه بیمارانی که شِفا یافتند و چه آبروهایی که حفظ شده و چه مشکلاتی که حل شده است. البته اگر هر کاری برنامه ریزی نشود، پس از چندی با خلأ مواجه می شود، لذا امید است که در این مورد، تجدید عهد و پیمان نموده و خود را مقیّد نمائیم که به نام مولا امام علی(عَلَيهِ السَّلام) هر هفته مبلغی را احسان نمائیم تا ان شاء الله تعالی به برکت این انفاق ها، از عنایات حضرت امام علی(عَلَيهِ السَّلام) و سایر حضرات بهرۀ بالاتری ببريم.