با توجه به اینکه خداوند متعال قرآن را از عترت(عَلَيهِم السَّلام) جدا نفرموده است و حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) فرموده اند: «اِنّی تارِكٌ فيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتابَ اللهِ وَ عِتْرَتی اَهْلَ بَيْتی وَ اِنَّهُما لَنْ يَفْتَرِقا حَتّى يَرِدا عَلَیَّ الْحَوْضَ ما اِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِما لَمْ تَضِلُّوا»[1]، لذا افتخار ما هم این است که تفسیر قرآن کریم در کنـار مطـالب اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) ذکر می شود و جلسۀ درس مزیّن به قرآن و اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) می باشد، ولذا در این راستا از مربّیان و مبلّغان محترم تقاضا می شود که در آستانۀ دو ماه مقدّس محرّم و صفر که دو ماه شناسایی اسلام هستند، بر این اساس که قرآن کريم از عترت(عَلَيهِم السَّلام) جدا نیست و قرآن صامت و قرآن ناطق یک حقیقیت هستند، در جلسات قرآن، مطالب قرآنی را در کنار مطالب مربوط به اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) بیان نمایند و بمانند افرادی نباشند که از اوّل تا آخر جلسه به معنا و تفسیر قرآن می پردازند و کلمه ای از اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) به زبان نمی آورند. وقتی خدای سبحان به رسول گرامی خود می فرماید: «يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ»[2]، مبادا ما معلّمان و مربّیان به دلیل جدا نمودن قرآن و عترت(عَلَيهِم السَّلام)، در مرتبه ای از مراتب مشمول آیۀ شریفۀ مذکور گردیم و به ما هم گفته شود «فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ». همانطور که سابقاً نیز استفاده شده، پیامبر بدون پدر و مادر یا بدون پدر ارسال شده است، بمانند حضرت آدم(عَلَيهِ السَّلام) و حضرت عیسی(عَلَيهِ السَّلام)، لکن کتابی نازل نشده که در کنار آن معلّم و نبیّ معصوم نباشد، چراکه قرآنِ بدون معلّم و پیغمبر هرگز به مقصدرساننده و نجات بخش نیست.
[1]- همانا من ترک کننده ام در ميان شما دو وزنۀ سنگين کتاب خداوند و عترتم اهل بيتم را، و همانا آن دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا برسند بر من در کنار حوض، مادام که تمسّک جوييد به آن دو گمراه نمی شويد (بحارالانوار، ج2، ص226).
[2]- ای رسول، برسان آنچه فروفرستاده شده به تو از سوی پروردگارت و اگر انجام ندادی، پس نرسانده ای رسالت او را (مبارکه مائده/۶۷).