غیر از آیۀ شریفۀ مورد بحث، در هیچ مورد دیگر از قرآن کریم، کلمۀ «اَكْمَلْتُ»، «اَتْمَمْتُ»، «رَضيتُ» و «بَلِّغْ»[1] و «بَلَّغْتَ»[2] نیامده است که آن هم، تنها در خصوص امامت و ولایت است. خدای سبحان به رسول گرامی خود می فرماید: یا رسول الله اگر حکم امامت را ابلاغ نکنی، گویا رسالت خداوند را انجام نداده ای «يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه»[3].
حال، سؤالی مطرح می شود و آن اینکه: آیا مقام ولایت و امامت بالاتر از مقام نبوّت و رسالت است و حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) با وجود اینکه اشرف انبیاء عظام(عَلَيهمالسَّلام) می باشند، وجود امام از پیامبر بالاتر است؟ پاسخ این است که: عظیم ترین و بالاترین مقامِ امامت، مخصوص رسول الله(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) است و آن بزرگوار علاوه بر مقام نبوّت، از عالی ترین مقام امامت و ولایت هم برخوردار هستند. در تأیید این مطلب که امامت بالاتر از رسالت و نبوّت می باشد، این است که حضرت ابراهیم خلیل(عَلَيهِ السَّلام)، با وجود اینکه رسول و نبیّ بودند و خدای سبحان تمام برکات را به آن بزرگوار عنایت فرموده بود، لکن بعد از روسفیدی از سنگین ترین آزمایشات پروردگار و بعد از سِیر مراحل و مقامات معنوی به سِمَتِ امامت و ولایت مفتخر گشتند «وَ اِذِ ابْتَلٰى اِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَاَتَمَّهُنَّ قالَ اِنّی جاعِلُكَ لِلنّاسِ اِماماً»[4]. آری، وقتی حضرت ابراهیم(عَلَيهِ السَّلام) از عهدۀ سنگین ترین آزمایشات روسفید و سرافراز خارج شدند، به مقام امامت نائل گشتند. و این مقام، به عنوان آخرین مقام و والاترین و عالی ترین منصب به حضرت ابراهیم(عَلَيهِ السَّلام) اعطاء گشت. تمام پیامبران اولواالعزم علاوه بر رسالت و نبوّت، از مقـام امامت هم برخوردار بودند. امّا حضرات ائمّۀ هدی(عَلَيهمالسَّلام) که جانشینان حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) هستند، از عالی ترین مقام امامت برخوردارند و مقام امامتشان بالاتر از سایر پیامبران اولواالعزم است.
[1]- ابلاغ کن (مبارکه مائده/67).
[2]- ابلاغ کردی (مبارکه مائده/67).
[3]- ای رسول، ابلاغ کن آنچه را که نازل کرده شد به سوی تو از پروردگارت، و اگر انجام ندهی، پس ابلاغ نکرده ای رسالت او را (مبارکه مائده/67).
[4]- و زمانی که آزمود ابراهيم(عَلَيهِ السَّلام) را پروردگارش با کلماتی، پس او همه را به اتمام رسانيد، (خداوند) فرمود: من تو را امام و پيشوای مردم قرار دادم (مبارکه بقره/124).