آیه و ترجمه

اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

اِنَّ اللهَ لا يَغْفِرُ اَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعيداً﴿116﴾ اِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ اِلاّ اِناثاً وَ اِنْ يَدْعُونَ اِلاّ شَيْطاناً مَريداً﴿117﴾ لَعَنَهُ اللهُ وَ قالَ لَاَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِكَ نَصيباً مَفْرُوضاً﴿118﴾

     ترجمه: همانا خداوند نمی­ آمرزد اینکه شریک قرار داده شود به او، و می­بخشد غیر آن را برای کسی که بخواهد، و کسی که شریک قرار دهد به خداوند، پس به تحقیق گمراه شده گمراهی دور﴿116﴾ نمی­خوانند از غیر او (پروردگار)، مگر مؤنث­هایی، و دعوت نمی­کنند مگر شیطان سرکش و نافرمان را﴿117﴾ لعن کرد او را خداوند و گفت البته البته اخذ می­کنم از بندگان تو بهره­ ای معیّن﴿118﴾

     مَرید: سرکش و نافرمان و نیز به معنای عاری از خیر، به این سبب که شیطان از هر خیری عاری است، لذا خداوند شیطان را لعنت فرمود و شیطـان گفت: البته البته از بندگـانت بهره­ ای معیّن اخذ می­کنم.