در هر زمانی هجرت اکبر و توبه از قصورها و کوتاهی ها برای انسان فرض و واجب است، بخصوص در این زمان که در آستانۀ دو ماه شریف رجب و شعبان قرار گرفته ایم که دو ماه هجرت به سوی خداوند هستند. وقتی خدای سبحان بندگانش را به میهمانی و ضیافت عظیم ماه مبارک رمضان دعوت فرموده «دُعيتُمْ فيهِ اِلى ضِيافَةِ اللهِ»[1]، دو ماه شریف رجب و شعبان را هم به عنوان مقدّمه و ماههای هجرت برای لایق حضور شدن و صلاحیّت یافتن برای باریابی به محضر حق سبحان و میزبان کریم مقدّر فرموده است. آری، برای تشرّف به ضیافت الهی، لازم است که انسان سنخیّتی از لحاظ پاکی و طهارت در وجود خود فراهم آوَرَد تا به محضر ربوبی باریابد. دو ماه شریف رجب و شعبان دو چشمه ای هستند که خداوند آنها را برای تطهیر میهمانان خود قرار داده است. طلیعۀ ماه شریف رجب به نام مقدّس حضرت امام محمد باقر(عَلَيهِالسَّلام)، سوّم آن بنام حضرت امام هادی(عَلَيهِالسَّلام)، دهم آن به نام امام جواد(عَلَيهِالسَّلام) و سیزدهم آن به نام نامی قرآن ناطق، حضرت مولی الموحّدین، امیرالمؤمنین علی(عَلَيهِالسَّلام) مزیّن گشته است که آغاز ایّام البیض این ماه شریف می باشد و از عظمت خاصی برخوردار است و بالأخره بالاترین نعمت الهی، تجلّی اعظم پروردگار، مبعث مبارک رسول الله(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) در بیست و هفتم این ماه شریف قرار دارد.
ماه شریف رجب، ماه نزول تدریجی قرآن کریم به صورت جملات و کلمات و ماه مبارک رمضان، ماه نزول دفعی قرآن کریم بر قلب مبارک حضرت پیامبر اسلام(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) است.
ماه شریف رجب سراسر شکوه و عظمت است و می توان در این ماه چنان هجرتی انجام داد که بوسیلۀ آن تمام خیرها را بدست آورد «يا مَنْ اَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ...»[2]. اگر انسان حقیقتاً بتواند صلاحیّت هجرت درونی را با توبه و انابه در وجود خود ایجاد نماید، بهترین و عالی ترین شرایط را برای ورود و حضور در میهمان سرای میزبان کریم فراهم آورده است.
مطلب قابل توجه اينکه: انسان همواره در حال آزمایش و امتحان قرار دارد و یکی از اقسام آزمایشات و امتحانات الهی در دو ماه شریف رجب و شعبان، وجود محافل و مجالس گناه و معصیت است که بساط آن در این دو ماه گسترده تر از سایر ايّام است، ولذا توجه نمائیم که هر دعوتی که صورت می گیرد، بزنگاه آزمایش است و خدای سبحان نظاره گر است که چگونه عمل می کنیم «فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ»[3].
[1]- دعوت کرده شدید در آن به ضيافت الهی (بيان نورانی حضرت پيامبر اسلام(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ)؛ فرازی از خطبة شعبانيّه، وسائل الشّيعه، ج10، ص313، باب18).
[2]- ای کسی که اميدوارم به او برای تمام خيرها... (مفاتيح الجنان، فرازی از دعای ماه شريف رجب).
[3]- پس نظر می کند که چگونه عمل می کنيد (مبارکه اعراف/129).