بعد از اینکه مطالبی پیرامون ضرورت اطاعت مطلقه از اولواالامر در ردیف اطاعت از خدای سبحان و رسول خدا(صَلَّی ‌الله ُ‌عَلَيْهِ ‌وَ‌الِه) استفاده شد، توجّه به این نکته حائز اهمّیّت است که آیا کسانی که اطاعت ایشان در ردیف اطاعت خداوند ضرورت دارد، می­توانند آنچنان که برخی از علمای اهل تسنّن نوشته­اند، عالمان باشند؟ و آنها که در جریان سقیفه نشستند و خلیفه تعیین کردند و امر ولایت را از مسیر خود منحرف نمودند، می­توانند اولواالامر باشند و حکم اینها که منتخب خود را جایگزین منتخب خداوند نمودند، می­تواند در ردیف اطاعت خداوند واجب باشد؟ در زمان رسول خدا(صَلَّی ‌الله ُ‌عَلَيْهِ ‌وَ‌الِه)، اولواالامر، خودِ رسول الله(صَلَّی ‌الله ُ‌عَلَيْهِ ‌وَ‌الِه) بودند و بعد از سلسلة جلیلة نبوّت، نوبت به سلسلة جلیلة امامت می­رسد و اولواالامر، آن بزرگواران می­باشند.

     برای شناخت اولواالامر باید به قرآن کریم رجوع کرد که خداوند متعال در سورة مبارکة واقعه، این چنین بیان می­فرماید: «لا يَمَسُّهُ اِلاَّ الْمُطَهَّرُون‏»[1] با حقیقت قرآن، جز مطهّران نمی­توانند تماس پیدا کنند. حال این مطهران را که خدای سبحان در مبارکة واقعه بیان فرموده، در سورة مبارکة احزاب این­چنین معرّفی می­فرماید: «اِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا»[2]. خداوند خواسته که کساء شریف عصمت را بر قامت اهل­بیت عصمت و طهارت(عَلَيْهِم‌ السَّلام) نماید و آنان را تطهیر کند تطهیر کردنی­«وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا». یعنی مقام عصمت، آنان را از هرگونه خطا مصون می­دارد.

     کتب آسمانی پیش از قرآن کریم بمانند تورات و انجیل توسط عدّه­ای از علمایشان تحریف شدند «يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِه‏»[3] ولی خدای سبحان حفظ و صیانت قرآن کریم را خود عهده­دار شده است «اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُون‏»[4]. حال، همان­طور که قرآن کریم، معصوم از افزایش و مصون از کاهش و محفوظ از هرگونه تحریف است، همان­گونه، حضرات معصومین(عَلَيْهِم‌ السَّلام) نیز که قرآن ناطق می­باشند، معصوم از هرگونه خطا و نسیان و اشتباه هستند.

 

1- مسّ نمی­کنند آن را مگر پاکيزگان (مبارکه واقعه/79).

2- اين است و جز اين نيست اراده فرموده خداوند تا ببرد از شما اهل بيت بدی را و پاک گرداند شما را پاک کردنی (مبارکه احزاب/33).

3- می­گردانند سخن را از جاهايش (مبارکه نساء/46).

4- همانا ما نازل کرديم ذکر (قرآن) را و همانا ما آن را البتّه حفظ­ کنندگانيم (مبارکه حجر/9).