ساعاتی بیش از ماه ذیحجة­الحرام نمانده است و حضرات معصومین(عَلَيهِم­السَّلام) به ما آموختند که در آخرین روز این ماه به پیشگاه حضرت احدیّت عرضه داریم که: «اَللّهُمَّ ما عَمِلْتُ فى هذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَیْتَنى عَنْهُ وَ لَمْ تَرْضَهُ وَ نَسیتَهُ وَ لَمْ تَنْسَهُ وَ دَعَوْتَنى اِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائى عَلَیْکَ اَللّهُمَّ فَاِنّى اَسْتَغْفِرُکَ مِنْهُ فَاغْفِر لى وَ ما عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ یُقَرِّبُنى اِلَیْکَ فَاقْبَلْهُ مِنّى وَ لا تَقْطَعْ رَجآئى مِنْکَ یا کَریمُ»[1] خدایا آنچه که در این سالی که گذشت انجام دادم از کارهایی که تو مرا از آن نهی کرده بودی و راضی به آن نبودی و من آن را فراموش کرده­ام، درحالی که تو فراموش نکرده­ای و دعوت کردی مرا به توبه بعد از اینکه جرأت یافتم بر تو، خدايا، پس همانا من عذرخواهی می­کنم از تو، پس بیامرز مرا، و آنچه که انجام دادم از عملی که نزدیک می­کند مرا به تو، پس قبول فرما از من و امیدم را از خودت قطع مکن ای کریم.

     ماه ذیحجة­الحرامِ سال قمری همانند اسفند ماه سال شمسی است و آخرین ماه از ماه­های قمری می­باشد. آخرین­ها و پایانی­ها، همواره پیام دارند و پیامِ آخرین­ها پیام شتاب و عجله است. فلذا اکنون که در پایان سال و پایان ماه و پایان روز قرار داریم، پیام تمام اینها، پیام شتاب به سوی توبه است. اگر حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی­اللهُ­عَلَيهِ­وَ­آلِهِ) فرمودند: «صَلِّ صَلاةَ مُوَدِّع‏»[2] نماز کسی را بخوان که گویا در حال وداع است، شیعه، هر کاری را که انجام می­دهد، باید چنان باشد که گویی آخرین کار اوست، به عنوان نمونه: روزه­ای که می­گیرد، چنان باشد که گویی آخرین روزة اوست، حجی که انجام می­دهد، چنان باشد که گویی آخرین حج اوست و امروز هم که پایان سال و پايان ماه و پایان روز است، آنچنان توبه­ای کند که گویا آخرین توبة اوست. هیچ عملی مـانند توبه، در تطهیر و پـاک­سازی انسـان نقش ندارد «اِنَّ اللهَ يُحِبُّ التَّوّابينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرين‏»[3]. البته توبة حقّ­الناس­ها، باید از طریق حلیّت­طلبی و تسويه­حساب با مردم صورت گیرد، ولی حق­الله یعنی گناهانی که بینی و بین­الله صورت گرفته، ان­شاءالله تعالی، با استغفار و توبة آگاهانه مشمول عفو و رحمت خداوند قرار می­گیرد. توبه چنان قدرتی دارد که شخص توبه­کار، بعد از توبه همانند کسی است که گناه نکرده است، همانطور که حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی­اللهُ­عَلَيهِ­وَ­آلِهِ) فرمودند: «اَلتّائِبَ مِنَ الذَّنْبِ كَمَنْ لا ذَنْبَ لَه‏»[4].

     بالاترین راهِ ارتباط با حضرت امام حسین(عَلَيهِ­السَّلام) در این ایّامِ عزاداری و بهره­مندی از توجّهات آن بزرگوار، تجدید عهد و پیمان با خداوند و محبوبانش می­باشد. شایسته است که توجّهی به پروندة اعمـال خود نمائیم و ببینیم در کدام قسمت تسلیم اوامر الهی نبوده­ایم، آنها را جبران و اصلاح نمائیم تا به فضل الهی و در سایة رحمت حقّ و عمل به فرامین الهی، به بالاترین مقام توحید و بندگی و عبودیّت که همان یقین است نائل گردیم، همانطور که خدای سبحان فرمود: «وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتّى يَاْتِيَكَ الْيَقينُ»[5].

 

1- مفاتيح­الجنان، دعای آخر ماه ذیحجة­الحرام

2- الاربعون­حدیثا، ص44

3- همانا خداوند دوست دارد توبه­کنندگان را و دوست دارد پاکان را (مبارکه بقره/222).

4- توبه کننده از گناه مانند کسی است که گناهی نيست بر او (جامع­الاخبار، ص88).

5- و عبادت کن پروردگارت را تا بيايد تو را يقين (مبارکه حجر/99).