اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
اَیْنَما تَکُونُوا یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ فی بُرُوجٍ مُشَیَّدَةٍ وَ اِنْ تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ یَقُولُوا هذِهِ مِنْ عِنْدِ اللهِ وَ اِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَقُولُوا هذِهِ مِنْ عِنْدِکَ قُلْ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللهِ فَما لِهؤُلاءِ الْقَوْمِ لا یَکادُونَ یَفْقَهُونَ حَدیثاً﴿78﴾
ترجمه: هر کجا باشید، درمییابد شما را مرگ و اگر باشید در برجهای بلند و اگر برسد ایشان را حسنهای، پس میگویند: این از جانب خداوند است و اگر برسد ایشان را بدی، میگویند: این از نزد توست، بگو همگی از نزد خداوند است، پس چه شده برای این قوم که نزديک نيست بفهمند سخنی را﴿78﴾
بروج: جمع برج
مُشَیَّدَه: از شید، اصل معنای شید، گچ میباشد و چون ساختمانهای بلند گچکاری میشوند، لذا مشیّد گفته شده است. مشیده به محکم و استوار و مرتفع و بلند و آشکار هم گفته شده است.
بروج مشیده: ساختمان بلند و استوار.
فقه به معنای فهم و فهمیدن، فقیه: دانا، البته فقیه اصطلاحاً به کسی گفته شده که در علم دین داناست.
حدیث: سخن