به مناسبت شهادت حضرت فاطمۀ زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) در این قسمت مطـالبی در مورد تسبیحـات حضرت فاطمۀ زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) استفاده میشود. تسبیح حضرت فاطمۀ زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) را حضرت پیامبر اکرم(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) به ایشان آموختند و حضرت امام محمّد باقر(عَلَيهِالسَّلام) فرمودنـد: «ما عُبِدَ اللهُ بِشَيیْءٍ مِنَ التَّمْجيدِ اَفْضَلَ مِنْ تَسْبيحِ فاطِمَةَ(سَلامُ اللهِ عَلَيها) وَ لَوْ كانَ شَیْءٌ اَفْضَلَ مِنْهُ لَنَحَلَهُ رَسُولُ اللهِ(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) فاطِمَة»[1] خداوند متعال با هیچ ستایشى، بالاتر از تسبیحات فاطمه زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) عبادت نشده است و اگر چیزى افضل از آن وجود داشت، رسول خدا(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) آن را به فاطمه(سَلامُ اللهِ عَلَيها) اعطاء میکرد. اگر کسی اجر این تسبیحات را بداند، هرگز خود را از این همه فیوضات محروم نمیکند. همچنین آن بزرگوار میفرمایند: «هر كه تسبيح فاطمه(سَلامُ اللهِ عَلَيها) بكند، پس آمرزش بخواهد، خداى تعالى وی را بيامرزد و تسبيح فاطمه(سَلامُ اللهِ عَلَيها) شيطان را براند و خداى تعالى را راضى گرداند، اگر چه به حساب صد است، به هزار تسبيح ثواب يابد»[2]. «از حضرت امام صادق(عَلَيهِالسَّلام) روايت شده كه دربارۀ فرمودۀ خداوند عزّ و جلّ («يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللهَ ذِكْراً كَثيراً»[3]) از آن جناب پرسيده شد كه اين «ذكر كثير» چيست؟ فرمودند: كسى كه تسبيح حضرت فاطمه(سَلامُ اللهِ عَلَيها) را بگويد، خدا را به ذكر كثير ياد كرده است»[4]. و نیز میفرمایند: «هر كه به هنگام خواب تسبيح حضرت فاطمه(سَلامُ اللهِ عَلَيها) را بجاى آورد، از كسانى محسوب مىشود كه خداوند را ذكر كثير گفتهاند»[5]. در بيان نورانی ديگری میفرمایند: «اِنّا نَاْمُرُ صِبْيانَنا بِتَسْبيحِ فاطِمَةَ(سَلامُ اللهِ عَلَيها) كَما نَاْمُرُهُمْ بِالصَّلاةِ فَالْزَمْهُ»[6] همانـا ما دستور می دهيم به كودكان خود تسبيح فاطمه(سَلامُ اللهِ عَلَيها) را چنانچه به آنها دستور نماز دهيم، پس بايد ملازم آن باشد. همچنين فرمودند: «تَسْبيحُ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ(سَلامُ اللهِ عَلَيها) فی كُلِّ يَوْمٍ فی دُبُرِ كُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَیَّ مِنْ صَلاةِ اَلْفِ رَكْعَةٍ فی كُلِّ يَوْم»[7] تسبيح حضرت زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) در هر روز پس از هر نماز، بر من از هزار ركعت نماز در هر روز خوشتر است و در موردی نيز میفرمایند: «مَنْ سَبَّحَ تَسْبيحَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ(سَلامُ اللهِ عَلَيها) فی دُبُرِ الْفَريضَةِ قَبْلَ اَنْ يَثْنِیَ رِجْلَيْهِ غَفَرَ اللهُ لَه»[8] هر كس خدا را تسبيح كند به تسبيحات حضرت زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) از پى هر نماز واجب، پيش از آنكه پاهايش را از حالت تشهّد بگرداند، يا پيش از آنكه از جا برخيزد، خداوند او را بيـامرزد. آری، تسبیحات حضرت فاطمۀ زهرا(سَلامُاللهِعَلَيها) بعد از نمازها، چنان عظمتی دارد که حضرت امام صادق(عَلَيهِالسَّلام) میفرمایند: «اِذا شَكَكْتَ فی تَسْبيحِ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ(سَلامُ اللهِ عَلَيها) فَاَعِد»[9] اگر شک کردی در تسبیح حضرت فاطمه زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها)، دوباره برگرد و تسبیح را بگو.
در همين راستا با توجه به اهميّت و فضيلت ذکر با تربت امام حسين(عَلَيهِالسَّلام)، پُرواضح است که تسبيح حضرت فاطمه زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) با تربت امام حسين(عَلَيهِالسَّلام) از اجر و فضيلت بالاتری برخوردار است. حضرت امام صادق(عَلَيهِالسَّلام) می فرمايند: «هرکه تسبيح خاک آن حضرت (امام حسين(عَلَيهِالسَّلام)) بگرداند، به هر استغفاری، هفتاد استغفار برای او نوشته شود»[10]. حضرت امام کاظم(عَلَيهِالسَّلام) نيز می فرمايند: «شيعيان ما از چهار چيز بىنياز نيستند، سجاده ای كه بر آن نماز بگزارند و انگشترى كه در دست كنند و مسواكى كه با آن مسواك كنند و تسبيح از تربت سيدالشهداء(عَلَيهِالسَّلام) كه داراى سى و سه دانه باشد، هرگاه با آن ذكر بگويند خداوند برايشان در قبال هر دانه آن چهار حسنه مىنويسد»[11].
«بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) درود فـرسـت و در امـر ظـهـور و فـرج مـولا و مقتـدایـمـان حضـرت ولیّعصر(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرمـا. خداوندا! همۀ ما را از شرّ نفس و شيطان و سقوط در ورطۀ هلاکت معنوی، مصون و محفوظ بفرما. پروردگارا! همۀ ما را از شيعيان و پيروان حقيقی حضرات اهل بيت عصمت و طهارت(عَلَيهِمُالسَّلام) مقرّر بفرما و از شفاعت کبرای آن بزرگواران بهرهمند بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرمـا. به مسلمانان ستمدیده علیالخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق و سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ
صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
[1]- بحارالانوار، ج43، ص64
[2]- شهاب الاخبار با ترجمه، متن، ص217
[3]- ای کسانی که ايمان آورده ايد، ياد کنيد خداوند را ذکر بسيار (مبارکه احزاب/41).
[4]- معاني الاخبار، ص193
[5]- من بـات على تسبيح فاطمه(سَلامُ اللهِ عَلَيها) كـان من الذاكرين الله كثيرا (زندگـانى حضرت زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) (روحانى)، ص1010).
[6]- امالي الصدوق، ص579
[7]- ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص163
[8]- من لا يحضره الفقيه، ج1، ص320
[9]- الكافي، ج3، ص342
[10]- حلية المتّقين، از تأليفات عالم ربّانی مرحوم محمدباقر مجلسی، ص190، در فوايد تربت امام حسين(عَلَيهِالسَّلام)
[11]- لا تَسْتَغْنی شيعَتُنا عَنْ اَرْبَعٍ خُمْرَةٍ يُصَلّی عَلَيْها وَ خاتَمٍ يَتَخَتَّمُ بِهِ وَ سِواكٍ يَسْتاكُ بِهِ وَ سُبْحَةٍ مِنْ طينِ قَبْرِ اَبی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ(عَلَيهِالسَّلام) فيها ثَلاثٌ وَ ثَلاثُونَ حَبَّةً مَتى قَلَبَها ذاكِراً لِلَّهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَبَّةٍ اَرْبَعينَ حَسَنَة (روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ج2، ص412).