دوازدهم و یا بیست و پنجم ماه محرّمالحرام بنا به دو روایت، شهادت امام سجاد(عَلَيهِالسَّلام) میباشد و وظیفة شیعه است که در چنین شرایطی هر دو مورد را مقدّس و محترم شمارد.
در بیانی نورانی از حضرت امام سجاد(عَلَيهِالسَّلام) آمده است: «وَ اعْصِمْنی مِنْ اَنْ اَظُنَّ بِذی عَدَمٍ خَساسَةً اَوْ اَظُنَّ بِصاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلاً فَاِنَّ الشَّريفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طاعَتُكَ وَ الْعَزيزَ مَنْ اَعَزَّتْهُ عِبادَتُك»[1] (خداوندا) مرا از این لغزش حفظ کن که گمان کنم فقیر (به علّت فقرش) در مقام پایین قرار دارد و ثروتمند (بخاطر ثروتش) در مقام برتر میباشد، زيرا شخص شريف و ممتاز، کسی است که اطاعت از تو او را شريف نموده است (خواه فقير باشد يا ثروتمند)، و عزيز کسی است که عبادت و بندگی تو او را عزيز و گرامی داشته است (خواه فقير باشد يا ثروتمند).
در بيان نورانی ديگری آمده است: «شخصی از حضرت امام سجاد(عَلَيهِالسَّلام) سوال کرد: چه کسی شرف و بزرگی بالاتری دارد؟ فرمودند: کسی که دنیا را برای خود شرف و بزرگی نبيند»[2]. آری مال و ثروت وسیلة شرف و بزرگی نیست و آنچه مایة عزّت و سربلندی میباشد، تقوای الهی است «اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللهِ اَتْقاكُم»[3].
1- صحيفة سجّاديّه، فرازی از دعای35
2- بحارالانوار، ج78، ص135
3- همانا گرامیترينِ شما نزد خداوند باتقواترينِ شماست (مبارکه حجرات/13).