وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ اِحْساناً وَ بِذِی الْقُرْبی‏ وَ الْيَتامی‏ وَ الْمَساكين ِ وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبی وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبيلِ وَ ما مَلَكَتْ اَيْمانُكُمْ اِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ مُخْتالاً فَخُوراً﴿36

     ترجمه: و عبادت کنید خداوند را و شریک قرار ندهید برای او چیزی را و به پدر و مادرانتان نیکی کنید و به صاحبان قرابت (خویشاوندان نیکی کنید) و یتیمان و مسکینان و همسايه صاحب قرابت (نزديک) و همسايه دور و دوستِ همنشين و در راه مانده و آنچه مالک شد دستانتان، همانا خداوند دوست نمی­دارد هر کس که باشد خيال­زده و اهل تفاخر﴿36

     مختال، از کلمة خيال است. شخص متکبّر و خودپسند، به اين سبب که خيال می­کند مالک و صاحب است، لذا مختال، به معنای خيال ­زده ناميده شده است.