جستجو

     با توجه به اینکه خدای سبحان، انسان را آفریده تا به جایگاه رفیع توحید باریابد و برای این مهّم، وسایل و شرایطی لازم است، لذا خداوند تبارک و تعالی، تمام برنامه­های خود اعم از اعزام رسل، انزال کتب آسمانی، وضع تکالیف و عبادات و ایّام و لیالی مبارک و نورانی را ابزاری برای رسیدن به این مهم مقرّر فرموده است که در بین ایام مبارک، ماه شریف رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان، از نورانیّت بالاتری برخوردارند. اگر خداوند متعال این همه به ماه رجب احترام قائل شده است، به این علّت است که ماه شریف رجب در تربیت انسان تأثیر بسزایی دارد. «رَبّ» به معنای تربیت­ کننده و مربّی است و خداوند متعال، به تربیت انسان اهمیّت بسیاری قائل است ولذا ماه رجب را مقرّر فرموده تا انسان­ها را برای تقرب به معبودِ محبوب آماده سازد. آری، خدای سبحان، آن مربی ازل و ابد، دو ماه شریف رجب و شعبان را مقرّر فرموده تا بندگانش تربیت یابند و برای شرکت در ضیافت ماه مبارک رمضان صلاحیّت حضور پیدا کنند و لایق میزبان گردند.

     از وجود مقدّس حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) مروی است که: «خداوند متعال در آسمان هفتم فرشته­ ای را گمارده است که به او داعی گفته می­شود. هنگامی که ماه رجب وارد می­شود، آن فرشته در هر شب از آن تا صبح ندا درمی­دهد: «خوشا به حال ذاکران!»، «خوشا به حال اطاعت کنندگان!» و خداوند متعال خود می­فرمايد: من همنشين هر کس هستم که همنشين من باشد و مطيع هر کس هستم که از من اطاعت کند و آمرزندة هر کس هستم که از من آمرزش بطلبد. ماه، ماه من است و بنده، بندة من و رحمت، رحمت من. بنابراين هر کس در اين ماه مرا بخواند، بـه او پاسخ مثبت می­دهم و هر کس از من بخواهد به او عطا می­کنم و هر کس از من طلب هدايت کند، هدايتش می­نمايم و من اين ماه را به عنوان رشتة ارتباط ميان خود و بندگانم قرار داده­ام. هر کس به آن چنگ بزند، به من می­رسد»[1].

     دو ماه شریف رجب و شعبان، دو سکّوی پرتاب و پرواز می­باشند، بطوری که انسان می­تواند از راه میان­بُر و سریع به مقصد حقّ بار یابد. استفاده از فرصت­ها، از وظایف بندگان است و این دو ماه، دو فرصت عظیم می­باشد که شایسته است آن را به غفلت سپری نکنیم و بسیار غنیمت شماریم و خوبان در این معامله تقصیر نکنند. حضرات انبیا و اوصیا(عَلَيهم­ السَّلام) به تهذیب و تزکیه و اصلاح نفس در این دو ماه بسیار سفارش نموده­اند و هر چه که از آن سپری می­شود و بـه قلّة آن کـه ایّام ­البیض ماه شريف و نیز شب و روز مقدس مبعث می­باشد نزدیک­تر می­گردد، عظمت بالاتری می­یابد. ایام­ البیض ماه شریف رجب که سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم این ماه شریف می­باشد، شبها و روزهای بسیار عظیمی هستند و ایـن عظمت را از انسان­های عظیم و شریف گرفته­اند و روزة این ایام، از عظمت خاصی برخوردار است.

 

1- کتاب «نور هدايت»، نوشتة علی سعادت­ پرور، ج5، ص7