شب مقدّس نيمة شعبان که امسال مصادف با شبِ جمعه است، شبی است که خداوند متعال به ذات اقدس خود قسم خورده که هيچ کس را دست خالی برنمی گرداند، مادام که گناه درخواست نکرده باشد. آن شب شبی است که دلها در آن زنده میشود و شب تقرّب الی الله و اوج و قلّة ماه شريف شعبان است. حضرت امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) فرمودند: «هر کس آن شب را (با معرفت و توبة حقيقی)، احيا بدارد، دلش نميرد در روزی که بميرند قلبها»[1].
بعد از ليلةالقدر، معظّمترين شب، شبِ نيمة شعبان است خصوصاً امسال که دو فضيلتِ شب جمعه و شب نيمة شعبان در هم گره خورده است. عبادت شب جمعه از پاداش مضاعف برخوردار است و اکنون که مصادف شده با شب نيمة شعبان، بهترین زمان برای توبه و تقرّب الی الله میباشد. البتّه شب توبة هر کسی شب قدر اوست و میتواند يک شبه، ره صد ساله بپيمايد. اميد است که انشاء الله به توفيق حق با عبادت و احيای شب نيمة شعبان و توبة حقيقی، صبحِ نيمة شعبان، نام شما عزيزان جوان، در رديف جوانان مهدوی و منتظر ثبت گردد، جوانانی که خداوند به وجودشان افتخار میکند و به ملائکهاش در مورد چنين جوانی مباهات میکند. حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) میفرمايند: «اِنَّ اللَّهَ تَعالىٰ يُباهى بِالشّابِّ الْعابِدِ الْمَلائِكَةَ يَقُولُ اُنْظُرُوا اِلىٰ عَبْدى تَرَكَ شَهْوَتَهَ مِنْ اَجْلى»[2]، همانـا خداوند نزد فرشتگـان بر جوان عابد مباهات میکند و میفرمايد: بندة مرا بنگريد که بخاطر من از خواسته هايش دست کشيده است.
«بارالها! به روان مقدّس حضرت محمد و آلمحمد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) درود فرست و در امر ظهـور و فرج مولا و مقتدایمـان حضـرت ولیّعصـر (عَجَّلَ اللهَ تَعالٰی فَرَجَهُ الشَّریف) تعجیل بفرما. خداوندا! توفیق توبة حقیقی و اصلاح عمل به همة ما مرحمت بفرما. پروردگارا! همة ما را از برکات و عنایات خاصّة ایّام و لیالی این ماه شریف علی الخصوص شب نیمة شعبان بهره مند بفرما. بارالها! آنی ما را به حال خود رها مکن و جوانان ما را از شرور آخرالزّمان در حفظ و حمایت خود محفوظ بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غريق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمديده علي الخصوص مردم مظلوم فلسطين، عراق و سوريّه نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ
صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
1- مفاتيح الجنان، در فضيلت شب نيمة شعبان.
2- نهج الفصاحه، حديث 736