در جلسة سابق استفاده شد که بر اساس آیة شریفة «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْاِنْسَ اِلاّ لِيَعْبُدُونِ»[1]، رسالت انسان در این جهان، عبودیّت و بندگی است ولذا تمام امتیازات و درجات اعطایی از سوی خدای سبحان به میزان عبودیّت و بندگی عبد میباشد. درواقع عبد و بنده کسی است که رسالت خود را در پهنة هستی به پایان رسانده باشد و اینکه حضرات انبیاء و اوصیا(عَلَيهم السَّلام) این همه مورد محبّت و احترام خداوند متعال قرار گرفتهاند، به این علّت است که رسالت خود را به زیباترین صورت انجام دادند و به نهایت درجة بندگی و عبودیّت بار یافتند، همانطور که در زیـارت حضـرت رسول اکـرم(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ)، آن بزرگوار را چنین زیـارت میکنیم: «وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّکَ»[2] شهادت میدهم همانا تو به تحقیق رسالت پروردگارت را به پایان رسانیدی.
پس اعطای درجات و امتیازات به میزان مقام بندگی و عبودیّت انسان است و به عبارت روشنتر خداوند متعال به میزان بندگی انسان، به او درجه و رتبه و امتیاز و نمره قائل است و از آنجائیکه رسیدن به مقام عبودیّت بدون الگو میسور نیست، لذا خداوند تبارک و تعالی، حضرات انبیاء و اوصیاء(عَلَيهم السَّلام) را که شاگردان اوّل دانشگاه عبودیّت و بندگی هستند و به عالیترین درجه و رتبه رسیدهاند، بعنوان الگو و اسوه برای بندگانش ارسال فرموده است، همانطور که در قرآن کریم، حضرت رسول اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) را اینچنین به بندگانش معرّفی میفرماید: «لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنةٌ»[3]. وقتی خداوند متعال آن بزرگوار را اُسوه و الگو برای عالمیان معرفی فرمود، بر اساس نور واحده بودن آن بزرگواران، معلوم میشود که تمام حضرات چهـارده معصوم(عَلَيهم السَّلام) الی یوم القیامه الگـو و اسوة حسنه میباشند، همچنانکه وجود مقدّس حضرت زهرای مرضیه(سلامُ الله عَلَيها) در عالیترین مرتبة الگو و اُسوه بودن قرار دارند. حضرت امام زمان(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) میفرمایند: «وَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) لِي اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»[4] در زندگی دختر رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) برای من اسوة نیکویی است.
لازم به توضیح است که: تمام الگوهای غیرمکتبی و غیرمذهبی در یک بخش معیّن و در یک مقطع و زمینه الگو میباشند، لکن الگوهای الهی و مکتبی که خداوند متعال آنان را انتخاب فرموده، مطلق بوده و در تمام مقاطع و جوانب الگو میباشند و همانطور که دین و قرآن جهـانی و جاودانی هستند، الگو بودن آنان هم مطلق و الی یوم القیامه میباشد.
1- و جن و انس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا بندگی کنند (مبارکه ذاریات/56).
2- مفاتیح الجنان، فرازی از زیارت رسول اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)
3- به تحقیق در رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)، اسوه نیکویی برای شماست (مبارکة احزاب/21).
4- بحارالانوار، ج53، ص180