با توجّه به اينکه کلام و پيام قرآن ناطق در کنار قرآن مُنزَل، جهانی و جاودانی است، لذا سه پيـام مبـارک از حضرت امام حسن عسکری(عَلَيهِ السَّلام) که لازم و ملزومِ همديگرند، استفاده میشود.
حضرت امام حسن عسکری(عَلَيهِ السَّلام) میفرمايند: «اَلتَّواضُعُ نِعْمَةٌ لا يُحْسَدُ عَلَيْهـا»[1] تواضع نعمتی است کـه هيـچ کس بر آن حسـد نمیورزد. آری، با توجّه به اينکه تواضع، مطلوب همگان است، کسی به آن حسد نمی ورزد. تواضع، شاخصة توحيد و نشان ايمان و از اوصاف حضرات معصومين(عَلَيهِم السَّلام) و از صفات کريمان است.
در اينکه علامتها و نشانه های تواضع چيست، حضرت امام حسن عسکری(عَلَيهِ السَّلام) میفرمايند: «مِنَ التَّواضُعِ السَّلامُ عَلی كُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ وَ الْجُلُوسُ دُونَ شَرَفِ الْمَجْلِس»[2] سلام دادن بـه هر کس کـه عبـور میکنی بر او و نشستن در جای پايين مجلس از نشانه های تواضع است. وجود مقدّس حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) در سلام دادن حتّی به کودکان پيشی میگرفتند. برخی افراد چنان گرفتار ضعف نفس هستند که وقتی در پايين مجلس می نشينند، به شخصيّتشان برمیخورد و از اين حقيقت در غفلت هستند که «شَرَفُ المَکانِ بِالمَکین»[3] عظمت و شرافت مکان به کسی است که در آنجا سکونت دارد.
حضرت امام حسن عسکری(عَلَيهِ السَّلام) در بیان نورانی دیگری اجر و منزلت شخص متواضع را اینچنین بیان میفرمایند: «مَنْ رَضِیَ بِدُونِ الشَّرَفِ مِنَ الْمَجْلِسِ لَمْ يَزَلِ اللهُ وَ مَلائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى يَقُوم»[4] کسی که در پايين مجلس قرار گيرد و به آن راضی باشد، خداوند و فرشتگـانش مادام که او از آنجا برنخاسته، برايش درود و صلوات میفرستند. «خداوند متعـال همة ما را به اين اوصاف که اوصاف اهل بيت(عَلَيهِم السَّلام) است مزيّن بفرمايد».
1- بحارالانوار، ج75، ص374
2- بحارالانوار، ج75، ص372
3- الطراز الاول و الكناز لما عليه من لغة العرب المعول، ج5، ص247
4- بحارالانوار، ج72، ص466