اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيم

اَ لَمْ تَرَ اِلَى الَّذينَ يُزَكُّونَ اَنْفُسَهُمْ بَلِ اللهُ يُزَكّی مَنْ يَشاءُ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتيلا﴿49

     ترجمه: آيا نديدی کسانی را که تزکيه می­کنند خودشان را (خودستايی می­کنند)، بلکه خداوند می ­ستايد کسی را که بخواهد و ظلم کرده نمی­شوند به اندازة فتيل﴿48

     فتيل: رشتة باريکی که در هستة خرما قرار دارد.

     شهادت حضرت امام حسن عسکری(عَلَيهِ­ السَّلام)، پدر بزرگوار حضرت امام زمان(عجِّل­ اللهُ­ تعالی­ فَرَجَهُ­ الشَّريف) به پيشگاه مقدّس فرزند بزرگوارشان و تمام پيروان حقيقی و منتظران واقعی، علی ­الخصوص خواهران محترم تسليت و تعزيت عرض می­شود. «خداوند به مقرّبين درگاهش همة ما را با آن بزرگواران زنده بدارد و با آنان بميراند و با آنان محشور بفرمايد». «اَللّهُمَّ اجعَلْ مَحیایَ مَحیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ(صَلَّی­ اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ)»[1].

     همچنين آغاز امامت و ولايت حضرت امام عصر(عجِّل­ اللهُ­ تعالی ­فَرَجَهُ­ الشَّريف) را مقدّس می­داريم. ماه ربيع ­الاول ماه امامت و ولايت سيّد­ الوصيّين حضرت امام علی(عَلَيهِ­ السَّلام) و حضرت خاتم­ الوصيّين حضرت امام زمان(عجِّل­ اللهُ ­تعالی ­فَرَجَهُ­ الشَّريف) است. «خداوند تبارک و تعالی به مقرّبين درگاهش به همة ما توفيق سپاسگزاری و قدردانی از نعمت عُظمای امامت و ولايت عنايت بفرمايد و همة ما را به ذات اقدسش و پيامبر رحمتش و به مقام شامخ امامت و ولايت و به اين دين و قرآن و به اينکه ما را انسان آفريد و از امّت حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) قرار داد، سپاسگزار و اهل بفرمايد». در عظمت نعمت امامت و ولايت همين بس که در مورد آية شريفة «ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعيمِ»[2] فرمودند که «نعيم» اشاره به نعمت امامت و ولايت دارد و به اين سبب است که علّامة طباطبايی(رَحمَةُ­اللهِ ­عَلَيه) در و ديوار حرم مطهّر حضرت امام رضا(عَلَيهِ ­السَّلام) و حضرت فاطمه معصومه(سَلامُ­ اللهِ ­عَلَيها) را زيارت می­کردند و دستشان را به در و ديوار کشيده و به سر و صورتشان می­ کشيدند.

     همچنين سالروز وصلت مبـارک و مقدّس حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ­ عَلیه ­وَ­آلِهِ) و حضرت خديجه کبری(سَلامُ ­اللهِ ­عَلَيها) به محضر مقدّس حضرت امام زمان(عجِّل ­اللهُ ­تعالی ­فَرَجَهُ­ الشَّريف) و به عموم مؤمنان تبريک و تهنيت عرض می­شود.

 

1- پروردگارا، قرار بده زندگی مرا زندگی محمد و آل محمدی(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) و مرگ مرا مرگ محمّد و آل محمّدی(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) (مفاتیح ­الجنان، فرازی از زیارت عاشورا).

2- سپس البتّه البتّه سئوال کرده می­شويد در آن روز از نعمت­ها (مبارکه تکاثر/8).