«اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا اَبا عَبْدِاللهِ وَ عَلَى الْاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِك عَلَيْكَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَ بَقِیَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِيارَتِكُمْ»[1].
در آستانة اربعین حسینی قرار گرفته ایم، اربعین مقدّسی که تثبیت و کمال و ماندگاری عاشورا است. اربعينی که یادآور فداکاریها و تلاش ها و رنجها و مصائب حضرت اباعبدالله الحسین(عَلَيهِ السَّلام) و اهل بیت آن بزرگوار است. اربعینی که یادآور فداکاری و صبر و استقامت و پایداری و مقاومت و تدبیر و مدیریّت حضرت امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) و بانوی عالی مقام، عقیلة بنی هاشم، زهرای ثانیه، از بزرگ پاسداران و حافظان دین، حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها) و اسارت آن حضرت و خاندان حضرت اباعبدالله الحسین(عَلَيهِ السَّلام) است. اگر نام حضرت حسین بن علی(عَلَيهِ السَّلام) همواره میدرخشد و همواره سخن از حماسة آن بزرگوار است، جز در پرتو رنج و زحمت و شهر به شهر گشتنِ حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها) و خاندان رسالت نیست. حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها) رسالتهای بسیاری را بر عهده داشتند که چند نمونه از آنها عبارتند از:
اوّلین رسالت حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها)، حفظ قیام و نهضت حضرت اباعبدالله الحسین(عَلَيهِ السَّلام) است. دشمن، واقعة عاشورا را تمام شده تلقّی میکرد، ولی حضرت امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) و حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها) با شهر به شهر گشتن و ایراد خطبه و حاضر شدن در مجلس یزید و ابن زیاد(لَعنَةُاللهِ عَلَيهِم) و تحقیر آنان با شجاعت و قدرت، باعث حفظ اهداف قیام حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) شدند. حضرت زينب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها) خطبه ها را چنان با صلابت و شجاعت کامل ایراد میفرمودند که گویی حضرت علی(عَلَيهِ السَّلام) هستند که خطبه میخوانند.
دوّمین رسالت حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها) حفظ حجّت خداوند و امام زمانشان حضرت امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) بود. حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) احیاگر دین اسلام می باشند و بعد از شهادت آن حضرت، امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) امام زمان مردم و ادامه دهندة راه و اهداف امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) هستند. حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها) در چند نوبت، سپر جان امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) شدند که یکی از آن ها زمانی بود که یزید(عَلَیهِ الَّعنَة) میخواست امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) را به شهادت برساند.
سوّمین رسالت حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها)، معرّفی امام زمانِ بعد از امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) به خواصّ و افراد قابل اعتماد بود که از لحظة شهادت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام)، امامت حضرت امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) آغاز گردید.
چهارمین رسالت حضرت زینب کبری(سَلامُ اللهِ عَلَيها)، مدیریّت خاندان رسالت و ولایت و امامت و قافله سالاری کاروان آزادگان است که هنوز در راه بودند و تحت امر و فرمان امام زمانشان، امام سجّاد(عَلَيهِ السَّلام) انجام رسالت میکردند.
1- سلام بر تو ای ابا عبدالله(عَلَيهِ السَّلام) و بر روحهايی که در آستانت مدفون شدند، بر تو باد از طرف من سلام و درود خداوند هميشگی تا زمانی که باقی است شب و روز و قرار ندهد خداوند آخرين عهد از من برای زيارت شما (مفاتیح الجنان، فرازی از زیارت عاشورا).