اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ* بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
اَ لَمْ تَرَ اِلَى الَّذينَ اُوتُوا نَصيباً مِنَ الْكِتابِ يَشْتَرُونَ الضَّلالَةَ وَ يُريدُونَ اَنْ تَضِلُّوا السَّبيلَ﴿44﴾ وَ اللهُ اَعْلَمُ بِاَعْدائِكُمْ وَ كَفی بِاللَّهِ وَلِيّاً وَ كَفی بِاللَّهِ نَصيراً﴿45﴾ مِنَ الَّذينَ هادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَيْنا وَ اسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَ راعِنا لَيّاً بِاَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِی الدِّينِ وَ لَوْ اَنَّهُمْ قالُوا سَمِعْنا وَ اَطَعْنا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنا لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ اَقْوَمَ وَ لكِنْ لَعَنَهُمُ اللهُ بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ اِلاّ قَليلاً﴿46﴾
ترجمه: آیـا ندیدی کسانی را که داده شدند بهره ای از کتاب، میخرند گمراهی را و اراده میکنند اینکه گمراه شوید از راه راست﴿44﴾ و خداوند عالمتر است به دشمنانتان و کافی است خداوند از لحاظ سرپرستی و کافی است خداوند از لحاظ یاور و کمک بودن﴿45﴾ از کسانی که یهودی شدند، تحريف میکنند کلمات را از موضعها و محلهايش و میگويند: شنیديم و نافرمانی کرديم و بشنو که هرگز نشوی و مراعات کن ما را پيچيدنی به زبانهايشان و طعنه زدنی در دين و اگر اينکه ايشان میگفتند: شنيديم و اطاعت کرديم و بشنو و نظر کن بر ما، البتّه بهتر بود برای ايشان و استوارتر (خير دنيا و آخرت نصيبشان میشد)، ولکن لعنت کرد خداوند ايشان را به سبب کفرشان، پس ايمان نمی آورند مگر اندکی﴿46﴾
لَیّ: پيچانيدن، پيچيدن
به فرمودة علّامه طباطبائی(رَحمَةُاللهِ عَلَيه) «مِنْ» در «مِنَ الَّذينَ» بیانيّه است و آن، بیان جملة «اَلَّذينَ اُوتُوا نَصيباً مِنَ الْكِتابِ» در آية شريفة چهل و چهار يا بیـان کلمة «بِاَعْدائِكُمْ» در آية شريفة چهل و پنج میباشد.