قابل توجه است: همانطور که اوّلین سفارش خداوند به پیغمبران و انبیای الهی، در مورد نماز است «اََقِمِ الصَّلوةَ لِذِكْری»[1]، اوّلین کلام حضرات انبیاء(عَلَيهِمُ السَّلام) و اوصیای الهی نیز در مورد اقامة نماز بوده است، همانطور که حضرت عیسی(عَلَيهِ السَّلام) در گهواره، آنجا که به رسالت خود اقرار نمودند، نماز را نیز متذکّر شدند «اِنّی عَبْدُ اللهِ آتانِیَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنی نَبِيّاً﴿30﴾ وَ جَعَلَنی مُبارَكاً اَيْنَ ما كُنْتُ وَ اَوْصانی بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ حَيّاً﴿31﴾»[2] و آخرین پیام حضرات انبیاء و معصومین(عَلَيهِمالسَّلام) هم، دربارة نماز است. امام صادق(عَلَيهِ السَّلام) فرمودند: «اَحَبُّ الْاَعْمالِ اِلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ الصَّلاةُ وَ هِىَ آخِرُ وَصايَا الْاَنْبِياء»[3]. حضرت امیرالمؤمنین امام علی(عَلَيهِ السَّلام) نيز در واپسین لحظات عمر مبارکشان خطاب به حضرت امام حسن و حسین(عَلَيهِماالسَّلام) فرمودند: «اَللهَ اللهَ فِی الصَّلاةِ فَاِنَّها عَمُودُ دينِكُمْ»[4] خدا را خدا را در مورد نماز، پس همانا آن، ستون دین شماست.
حضرت امام صادق(عَلَيهِ السَّلام) نيز در آخرین لحظة عمر مبـارکشان، لحظهای چشمان مبارک را باز کرده و فرمودند: «لا يَنالُ شَفاعَتَنا مَنِ اسْتَخَفَّ بِالصَّلاةِ»[5]، شفاعت ما (اهل بیت(عَلَيهِمالسَّلام)) به سبکشمارندة نماز نمیرسد.
مؤمنان واقعی و پیروان حقیقیِ حضرات انبیاء و ائمّة اطهار(عَلَيهِمالسَّلام) نیز بمانند پیشوایان خود، آخرین سفارش و کلامشان در مورد نماز است. فرزند استاد مطهّری(رَحمَةُاللهِعَلَیهِ) نقل میکند که: وقتی پدرم برای آخرین بار از منزل خارج میشدند که دیگر بعد از آن به خانه بازنگشتند، در مورد نماز در اول وقت، سفارش کردند و فرمودند: نماز در اول وقت، از هر چیز باارزشتر و مهمّتر است.
2- بپا دار نماز را تا به یاد من باشی (مبارکه طه/14).
1- در حقیقت من بندة خداوند هستم، داد به من کتاب و قرار داد مرا پیامبر﴿30﴾ و قرار داد مرا مبارک هر کجا باشم و وصيّت کرد به من نماز و زکات را تا زمانی که زنده هستم﴿31﴾ (مبارکه مريم(سَلامُ اللهِ عَلَيها)/30و31).
2- بهترين اعمال نزد خدای عزّ و جلّ نماز است و آن، آخرين سفارش انبياء(عَلَيهِمُ السَّلام) است (ميزان الحکمة، ج5، ص397).
3- نهجالبلاغه، نامة47
1- بحارالانوار، ج47، ص8