امروز مصادف با روز وفات حضرت سیّد عبدالعظیم حسنی(عَلَيهِ السَّلام) از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(عَلَيهِ السَّلام) است که با چهار واسطه به امام مجتبی(عَلَيهِ السَّلام) می رسند. زیارت آن بزرگوار، برابر با زیارت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) است. ما در کشور ایران کربلای کوچکی داریم که در شهر ری قرار دارد، ولی از آن غـافلیـم. حضرت عبدالعظیم حسنی(عَلَيهِ السَّلام)، چهار امام معصوم(عَلَيهِم السَّلام) یعنی حضرات امام موسی کاظم، امام رضا، امام جواد و امام هادی(عَلَيهِم السَّلام) را درک کرده بودند. «مردى از اهالى شهر رى نقل کرده است که: خدمت امام هادى(عَلَيهِ السَّلام) رسيدم، حضرت فرمودند: كجا بودى؟ عرض كردم: از زيارت قبر امام حسين(عَلَيهِ السَّلام) برمىگردم، آن بزرگوار فرمودند: اگر قبر عبد العظيم را كه در نزد شما قرار دارد زيارت مىكردى، براستى مانند كسى بودى كه قبر حسين بن على(عَلَيهِ السَّلام) را زيارت كرده باشد»[1]. از اينرو خسارت است که انسان تا تهران سفر کند، ولی خود را از زیارت آن بزرگوار محروم نماید و حقیقتاً خوبان در این معامله تقصیر می کنند.
حضرت عبدالعظیم حسنی(عَلَيهِ السَّلام) به مقامات و درجات رفیعۀ ایمان بار یافتند و چهار امام معصوم(عَلَيهِم السَّلام)، آن بزرگوار را تأیید و تصدیق فرمودند، بطوری که افراد را راهنمایی می کردند که از حضرت عبدالعظیم حسنی(عَلَيهِ السَّلام) فتوا بگیرند. ایشان عالم ربّانی و مجتهد واجد شرایطِ زمان خویش و مورد تأیید حضرات اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) بودند. آن بزرگوار به حضور مبارک امام هادی(عَلَيهِ السَّلام) رسیدند و اعتقادات و ایمان خودشان را بر آن حضرت عرضه داشتند و آن بزرگوار ایشان را تصدیق فرمودند.
علّت این همه عظمت و جلالت و مقامات معنوی آن بزرگوار این است که مطیع مقام امامت و ولایت و امام زمانشان بودند. حال توجه کنیم که ما چقدر مورد تأیید امام زمانمان هستیم و چقدر حضرت امام زمان(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) از ما راضی و خشنود هستند؟ چه میزان از مقام ولایت مداری بهره مندیم و چقدر یار و یاور و پشتیبان امام زمانمان هستیم؟ پُرواضح است که به میزان ولایت مداری و اطاعت محض از حضرت امام زمان(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) از عنایات و توجّهات اعطایی آن بزرگوار بهره مند خواهیم شد. مهم ترین پایۀ توحید و برترین باب پروردگار، باب امامت و ولایت(عَلَيهِم السَّلام) است. در کتاب اصول کافی، پانزده بیان مبارک از حضرت امام باقر(عَلَيهِ السَّلام) و حضرت امام صادق(عَلَيهِ السَّلام)، تحت عنوان «دعائم اسلام» آمده و در آنجا ذکر شده که اسلام پنج پایه دارد و مهم ترین پایۀ آن امامت و ولایت است*. حضرت عبدالعظیم حسنی(عَلَيهِ السَّلام) نیز با اینکه معصوم نبودند، ولی چون مهم ترین پایۀ دین را که امامت است، جدّی شمردند و تا آخرین لحظه در کنار امام زمانشان بودند و اطاعت محض از امام زمانشان داشتند که درواقع نشان محبّت حقیقی به اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) است «مَنْ اَحَبَّنا فَلْيَعْمَلْ بِعَمَلِنا»[2]، نامشان در دنيا و آخرت در کنار امـامـان معصـوم(عَلَيهِم السَّلام) است و همـواره مورد احتـرام و حرمت اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) هستند، ولذا هر کسی به میزان اطاعت از امام معصوم(عَلَيهِ السَّلام) و ولایت مداریش، می تواند از عنایات و توجّهات و برکات و تأییدات و حرمت و احترام آن بزرگواران بهره مند شود.
«بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) درود فـرسـت و در امـر ظـهـور و فـرج مـولا و مقتـدایـمـان حضـرت ولیّعصر(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرمـا. خداوندا! همۀ ما را از شرّ نفس و شيطان و سقوط در ورطۀ هلاکت معنوی، مصون و محفوظ بفرما و توفيق هجرت معنوی و باطنی به همۀ ما عنايت بفرما. پروردگارا! همۀ ما را از شيعيان و پيروان حقيقی حضرات اهل بيت عصمت و طهارت(عَلَيهِمُالسَّلام) مقرّر بفرما و از شفاعت کبرای آن بزرگواران بهرهمند بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرمـا. به مسلمانان ستمدیده علیالخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق، سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
[1]- دَخَلْتُ عَلى اَبی الْحَسَنِ الْعَسْكَرِیِّ(عَلَيهِ السَّلام) فَقالَ اَيْنَ كُنْتَ قُلْتُ زُرْتُ الْحُسَيْنَ(عَلَيهِ السَّلام) قالَ اَما اِنَّكَ لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ الْعَظيمِ عِنْدَكُمْ لَكُنْتَ كَمَنْ زارَ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِیٍّ(عَلَيهِ السَّلام) (ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص99).
*«بُنِیَ الْاِسْلامُ عَلى خَمْسٍ عَلَى الصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ وَ الْوَلايَةِ وَ لَمْ يُنادَ بِشَیْءٍ كَما نُودِیَ بِالْوَلايَة» اسلام روى پنج پايه نهاده شده: نماز و زكاة و روزه و حج و ولايت، و چنان كه براى ولايت ندا کرده شد، براى هيچ چيز ديگری ندا کرده نشده است (الکافی، ج2، ص18).
[2]- کسی که دوست بدارد ما را، پس باید عمل کند به عمل ما (بيان نورانی امام علی(عَلَيهِ السَّلام)؛ بحارالانوار، ج67، ص306).