کلام قرآن ناطق تا قیام قیامت در کنار قرآن مکتوب جاویدان است. همان طور که هزار و چهار صد سال است که ارزش های قرآنی کهنه نمی شوند، همانگونه کلام قرآن ناطق نیز جاویدان است. از اینرو از میان بیانات نورانی امام رضا(عَلَيهِ السَّلام) در زمینۀ اخلاق و عمل، یک بیان نورانی در مورد نظافت و پاکیزگی به مناسبت قرار گرفتن در فصل تابستان و ضرورت رعایت نظافت استفاده می شود. البته مطالب مذکور از بابت «وَ ذَكِّرْ فَاِنَّ الذِّكْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنين»[1] یادآوری می شود، وگرنه خواهران قرآنی ان شاءالله تعالی در این مورد اهتمام کافی دارند.
حضرت امام رضا(عَلَيهِ السَّلام) می فرمایند: «مِنْ اَخْلاقِ الْاَنْبِياءِ التَّنَظُّف»[2] نظافت و پاکیزگی از اخلاق انبیاء(عَلَيهِم السَّلام) است. از حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) نیز در این زمینه مذکور است: «وَ النَّظافَةُ مِنَ الْايمانِ وَ الْايمانُ مَعَ صاحِبِهِ فِی الْجَنَّة»[3]. همچنین فرمودند: «بَنَى الْاِسْلامَ عَلَى النَّظافَةِ وَ لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ اِلّا كُلُّ نَظيفٍ»[4] اسلام بر نظافت بنا نهاده شده است و جز پاکيزگان به بهشت داخل نمی شوند. حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) و آل طاهرینشان نه تنها خود اهتمام کافی به نظافت و پاکیزگی داشتند، بلکه همواره توصیه بر نظافت و پاکیزگی و خوشبویی می فرمودند. البته استعمال عطر و بوی خوش برای زنان در مقابل همسر، عبادت می باشد، ولی در صورتی که نامحرم، بوی آن را استشمام نمايد، از گناهان کبیره است.
حال برای اینکه بتوان به امام رئوف(عَلَيهِ السَّلام) و پیامبر رئوف(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) تقرّب یافت، باید از نظافت و پاکيزگی بهره مند گردید. هر مؤمنی معرّفِ دین و پیامبر و امامش است. اگر مؤمنی بدبو باشد و بوی تعفّنِ او به مشام دیگران برسد، دینش را لکه دار می کند. وقتی مؤمنی به ایمان شناخته می شود و از او بوی عرق استشمام می گردد، این مسئله، هم حقّ الله و هم حقّ النّـاس است، چراکـه هم دیـگران را می آزارد و هم دین را به دیگران ناپسند معرفی کرده و باعث فرار مردم بخصوص جوانان از دین می شود.
همانطور که استفاده کرده ايم، اگر کسی شب مقدّس قدر را از اول شب تا صبح احیاء بدارد و عبـادت کند، ولی بـا بوی بد لبـاسش، بغل دستیِ خود را آزار دهد، بدهکار هم می گردد.
مسئلۀ عدم رعایت نظافت و پاکيزگی آنچنان مهم است که در روايتی از حضرت امام صادق(عَلَيهِ السَّلام) آمده است: «مدّتی وحى از پيغمبر(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) قطع شد، پرسيدند: يا رسول الله، چرا وحى از شما قطع شد؟ آن بزرگوار فرمودند: چطور قطع نشود درحالی که شما ناخنهاى خود را نمى گيريد و بوى بد را از خود دور نمىكنيد»[5]. از اینرو معلوم می شود که انسان تا چه حدّ باید مسئلۀ نظافت را جدّی شمارد و به آن اهتمام داشته باشد.
«بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) درود فـرسـت و در امـر ظـهـور و فـرج مـولا و مقتـدایـمـان حضـرت ولیّ عصر(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرمـا. خداوندا! همۀ ما را از شرّ نفس و شيطان و سقوط در ورطۀ هلاکت معنوی، مصون و محفوظ بفرما و توفيق هجرت معنوی و باطنی به همۀ ما عنايت بفرما. پروردگارا! همۀ ما را از شيعيان و پيروان حقيقی حضرات اهل بيت عصمت و طهارت(عَلَيهِمُ السَّلام) مقرّر بفرما و از شفاعت کبرای آن بزرگواران بهره مند بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرمـا. به مسلمانان ستمدیده علی الخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق، سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ
صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
[1]- و تذکّر ده پس همانا تذکّر نفع می دهد مؤمنين را (مبارکه ذاريات/55).
[2]- الحكم الزاهرة با ترجمه انصارى، ص709
[3]- و نظافت و پاکيزگی از ايمان است و ايمان همراه با صاحبش در بهشت می باشد (بحارالانوار، ج59، ص291).
[4]- نهج الفصاحه، حديث1182
[5]- اِحْتَبَسَ الْوَحْيُ عَنِ النَّبِيِّ(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) فَقِيلَ لَهُ احْتَبَسَ الْوَحْيُ عَنْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ وَ كَيْفَ لَا يَحْتَبِسُ عَنِّي وَ أَنْتُمْ لَا تُقَلِّمُونَ أَظْفَارَكُمْ وَ لَا تُنَقُّونَ رَائِحَتَكُم (بحارالانوار، ج73، ص84).