در آستانۀ سال جدید توجه به چند نکته حائز اهمیّت است که عبارتند از:
۱- یکی از بزرگترین عبادتها صلۀ ارحام است که از واجبات دینی ماست، لکن چنانچه این عبادت بزرگ آلوده به آفت معصیت شود و حریم محرم و نامحرم رعایت نگردد و تبدیل به مجلس گناه گردد، نه تنها عبادت نیست، بلکه مایۀ وزر و وبال می باشد، فلذا در این صورت می توان صلۀ رحمِ حضوری را به صلۀ رحمِ غیرحضوری و بدون گناهِ آن، بمانند تلفنی و پیامکی، فرستادن هدیه و... تبدیل کرد.
عزیزان، در آستانۀ سال نو، در نزدیکتر کردنِ دلها به یکدیگر تلاش کنیم. اگر در رعایت حقوق پدر و مادر کم گذاشته ایم و رضایت آنان را چنانکه باید و شاید نتوانسته ایم جلب کنیم، بهترین فرصت برای جبران است. توجه کنیم که نزدیکترین راهِ رسیدن به بهشت، پدر و مادر هستند. دیدار پدر و مادر را نمی توان به صورت تلفنی یا پیامکی تقلیل داد، چراکه والدین بالاتر از نیاز مالی، نیاز عاطفی دارند. آنان به نوازش و محبّت و در آغوش کشیدن فرزند و در کنارشان نشستن و درد دل کردن و محبت کلامی نیاز دارند. به شکرانۀ وجود پدر و مادر، تا این نعمتهای عظمی و این سایۀ عظیم رحمت الهی از بالای بام زندگیمان غروب نکرده است، آنان را دریابیم! حضرت پیامبر اکرم(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) فرمودند: «مَنْ اَدْرَكَ اَبَوَيْهِ اَوْ اَحَدَهُما فَلَمْ يَبَرَّ فَقَدْ شَقی»[1] کسی که (محضر) پدر و مادرش را يا يکی از آن دو را درک کند، پس به مقام برّ نرسد، پس در حقيقت شقی و بدبخت گشته است.
۲- یکی از عبـادات بزرگ و راه های رسیدن به بهشت، اصلاح ذات البین است «وَ اَصْلِحُوا ذاتَ بَيْنِكُم»[2]، که پایان سال بهترین زمانِ آن است. صلح و آشتی دادنِ مؤمنان بخصوص افراد خانواده، اعم از برادر با برادر یا خواهر با برادر یا دو خواهر و... عبادت بزرگی است. گاهی اعضای خانواده گرچه ظاهراً با هم زندگی می کنند، ولی باطناً جدا از هم و تنها هستند، درحالی که خداوند متعال می فرماید: «اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ اِخْوَةٌ»[3]. از اینرو از این فرصتِ رفت و آمد و دید و بازدید عید، حُسنِ استفاده را بکنیم و در رفع کدورتها و رنجش ها تلاش نمائیم.
۳- آغاز و پایان امسال، هر دو در هفتۀ ولادت حضرت فاطمۀ زهرا(سَلامُاللهِعَلَيها) قرار دارد. سال جدید نیز با ولادت حضرت امام محمد باقر(عَلَیهِالسَّلام) در اول ماه شریف رجب و ولادت حضرت مولی الموحّدین امام علی(عَلَیهِالسَّلام) در سیزدهم رجب، برکت یافته است و امید است که انشاء الله تعالی سالی که با این برکات آغاز شود، با برکات دیگر ادامه یابد و منتهی به ظهور حضرت امام زمان(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف)، آن بهارِ واقعی شود.
۴- هر چند که شایسته است عیدی دادن ها به عید غدیر موکول شوند، ولی اگر قرار است که در عیدِ بهار هم چشم روشنی بدهیم، چه زیباست که عیدی هایمان هدیه های معنوی بمانند کتابهای مفید یا جزوات همسرداری و اخلاق و... باشد تا انشاء الله تعالی بتوانیم با یک تیر چند هدف بزنیم و بیشتر به اهل بیت(عَلَيهِمُالسَّلام) نزدیک شویم که حقیقتاً تمام جلالت و شکوه و عظمت و انسانیّت ما در سایۀ ارتباط با آن بزرگواران است. عزیزان، همانطور که مشهد بدون امام رضا(عَلَیهِالسَّلام) ارزشی ندارد، و کربلا بدون حضرت امام حسین(عَلَیهِالسَّلام) بی ارزش است، همانطور هم قلبی که مزیّن به محبّت آن بزرگواران نیست، ارزشی ندارد و اثبات محبّت، با تبعیّت و پیروی است و محبّت در اطاعت ظهور می کند. حیات معنوی انسان بدون آن بزرگواران امکان پذیر نیست. اگر انسان در دنیا با آنان باشد، در جهان آخرت هم با آنان خواهد بود و آنان بهترین رفیقان انسان هستند و رفیقان خود را تنها نمی گذارند «حَسُنَ اُولئِكَ رَفيقاً»[4].
«بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) درود فرست و در امر ظهـور و فرج مـولا و مقتدایمـان حضـرت ولیّعصر(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرما. خداوندا! توفيق تأسّی از انسانهای کامل در تمام زمینهها و سیراب شدن از چشمه کوثر به دست ساقی کوثر به همۀ ما عنایت بفرما. پروردگارا! توفیق صبر و شکر و تسلیم و رضا بر تمام دادهها و مواهب و نعمتها و تمام مصائب و مشکلات به همۀ ما کرامت بفرما. بارالها! توفيق کسب سرمایۀ عالی ترِ ایمان و تقوا و اخلاص و یقین به همۀ ما مرحمت بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علی الخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق، سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»