اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
وَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْاَرْضِ وَ لَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذينَ اُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ اِيّاكُمْ اَنِ اتَّقُوا اللهَ وَ اِنْ تَكْفُرُوا فَاِنَّ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْاَرْضِ وَ كانَ اللهُ غَنِيّاً حَميداً﴿۱31﴾ وَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْاَرْضِ وَ كَفى بِاللَّهِ وَكيلاً﴿۱32﴾ اِنْ يَشَاْ يُذْهِبْكُمْ اَيُّهَا النّاسُ وَ يَاْتِ بِآخَرينَ وَ كانَ اللهُ عَلى ذلِكَ قَديراً﴿133﴾
ترجمه: و برای خداوند است آنچه که در آسمانها و آنچه که در زمین است و البته به تحقیق وصیّت کردیم کسانی را که داده شدند کتاب قبل از شما، و به شما (نيز توصیه کردیم)، اینکه تقوای خداوند را پیشه کنید و اگر کفر ورزید، پس همانا برای خداوند است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و هست خداوند بی نیازِ ستوده﴿۱31﴾ و برای خداوند است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و کافی است خداوند از لحاظ وکیل بودن و کفالت﴿۱32﴾ اگر بخواهد، میبَرَد شما را ای مردم و میآورد قوم دیگری را و هست خداوند بر آن قادر﴿133﴾
اِذهاب: بردن