عظمت ماه مبارک رمضان به نزول قرآن است «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی اُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآن»[1]، ولذا عظمت انسان در پرتو عمل به قرآن است. حضرت امام محمد باقر(عَلَيهِ السَّلام) فرمودند: «لِكُلِّ شَیْءٍ رَبيعٌ وَ رَبيعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضان»[2] برای هر چيز بهاری وجود دارد و ماه مبارک رمضان بهار قرآن است. یعنی بهار عمل به قرآن میباشد، چراکه با عمل به قرآن، بندگی و عبودیّت تحقّق مییابد. ختم قرآن کريم در ماه مبارک رمضان بسیار زیباست و حضرت رسول اکرم(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) فرمودند: «مَنْ تَلا فيهِ آيَةً مِنَ الْقُرْآنِ كانَ لَهُ مِثْلُ اَجْرِ مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فی غَيْرِهِ مِنَ الشُّهُور»[3]. امّا اگر در ختم قرآن از قرآن هایی استفاده شود که معنـای آیـات نوشته شده و ختم قرآن بـا معنـا و تفسیر و توجّه و تدبّر در آیـات قرآن صورت گیرد، عالیتر و ارزشمندتر میباشد، چراکه مقدّمة عمل به قرآن کریم میباشد که عبودیّت و بندگی با آن شکل مییابد.
پس عظمت انسان به عمل به قرآن است و قرآن مأدبةالله است، ولذا حیف است که تنها به خواندن ظاهری آن اکتفا شود.
مطلب دیگری که در مورد ختم قرآن قابل توجّه میباشد این است که: از جمله اعمال دور از ادب قرآنی، این است که در جلسات وعظ و سخنرانی و تفسیر قرآن، به خواندن قرآن و ختم آن به صورت انفرادی مشغول باشیم، بلکه شایسته است که ختم را به قبل یا بعد از جلسه و یا به خانه موکول کنیم.
مطلب دیگر اینکه: بر این اساس که خداوند متعال حکیم است، بنده هم باید حکیمانه زندگی کند و یکی از سئوالات غیر حکیمانه از دیگران این است که آیا روزه است یا نه، که این سئوال باعث ناراحتی و یا احياناً به دروغ افتادن طرف مقابل میشود.
1- ماه رمضان که فرو فرستاده شد در آن قرآن (مبارکه بقره/185).
2- امالی صدوق، ص59
3- کسی که تلاوت کند در آن (ماه مبارک رمضان) آيه ای از قرآن، باشد برای او مثل اجر کسی که ختم کرده است قرآن را در غير او از ماهها (امالی صدوق، ص95).