سالی که در آن قرار داریم، با شهادت حضرت فاطمه زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) آغاز شد و با شهادت ایشان پایان می یابد و سال جدید با ولادت آن بزرگوار آغاز و با ولادت ایشان به پایان می رسد و آن را به فال نیک می گیریم، همان طور که حضرت امام علی(عَلَيهِالسَّلام) فرمودند: «تَفَاَّلْ بِالْخَيْرِ تَنْجَح»[1] تا ان شاءالله تعالی سال جدید به برکت وجودی حضرت فاطمه زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) سال بسیار پر خیر و برکتی باشد و شاهد ظهور فرزند مبارک آن بزرگوار باشیم و بـه این ترتیب بـه همۀ فجایع و ظلم ها و ستم ها و حق کُشی ها و جنایت ها پایان داده شود. حضرت امام رضا(عَلَيهِالسَّلام) از قول خدای عزّ و جلّ می فرمايند: «اَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَاِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ اَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ بی اِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ اِنْ شَرّاً فَشَرّا»[2] به خداوند خوش گمان باش، زيرا خدای عزّ و جلّ مىفرمايد: من با گمان بندۀ مؤمن خود همراهم، اگر خوب است خوب پيش آيد و اگر بد است بد پيش آيد. از اینرو نگاه مثبت و حُسن ظن و امیدواری به خداوند موجب می شود که نتایجِ مطلوب حاصل آید.
بنابراین شایسته است که با رفع موانع و زدودن رهزن ها که مسیر انسان را از حق به باطل و از سعادت به شقاوت تغییر می دهد، خود را آمادۀ ظهور گردانیم و ان شاء الله تعالی در زمرۀ منتظران حقیقی قرار گیریم.
هر گناهی، یک راهزن و مانع است و یکی از بزرگترین راهزن ها بعد از عدم رعایت حقوق والدین که حقیقتاً راهزنی بزرگ بوده و انسان را از راه کمال بازمی دارد، اسراف است. خداوند اسراف کاران را برادران شیطان معرفی می فرماید «اِنَّ الْمُبَذِّرينَ كانُوا اِخْوانَ الشَّياطينِ»[3]. مُسرف به کسی گفته می شود که مازاد بر نیازش استفاده کند و مافوق احتیـاجش مصرف نماید، ولذا کسانی که در مسیر مصرف گرایی حرکت می کنند، در ردیف اسراف کاران می باشند و با توجه به اینکه اسراف، کفران نعمت پروردگار است، لذا شخص مُسرف و اسراف کار گرفتار عواقب سوء آن می شود «وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ اِنَّ عَذابی لَشَديد»[4]، «اِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفين»[5]. البته اسراف مصادیق مختلف دارد و یکی از مصادیق آن اسراف در آب است. هرچند که اسلام دین نظافت است «فَاِنَّ اللهَ تَعالى بَنَى الْاِسْلامَ عَلَى النَّظافَةِ»[6]، لکن در اثر اسراف در آب، نظافت و پاکیزگی که عبادت است، به معصیت تبدیل می شود و انسان در پیشگاه الهی مسئول می گردد. اولیای الهی و مؤمنان حقیقی کاری می کنند که شستشو و نظافت آنان هم به حساب خداوند قرار گیرد و از آن، راهی به سوی خداوند و رسیدن به مقصد باز می کنند.
از جمله موارد اسراف در آب، شستن اشیای غیرضروری است که نیاز به شستن ندارند، شستشوی غیرضروری، هم اسراف در مصرف آب است و هم اتلاف در وقت و نیرو، ولذا مورد تأييد و امضای خداوند قرار نمی گیرد.
همچنین اسراف در مصرف برق و نان، غذا، پذیرایی ها و دسرها و پوشیدن ها و... مورد تأیید حق تعالی نیست و خشم خداوند را به دنبال دارد. گناهان اجتماعی قابل مقایسه با گناهان شخصی نیستند. گناهان اجتماعی موجب الگوبرداری می شوند و روحیۀ تفاخر و چشم و هم چشمی باعث می شود که اسراف در جامعه دأب شود و همه به تبعیّت از یکدیگر، به سوی اسراف روی آورند و گرفتار عواقب سوء آن گردند و شیطـان هم در این مسیر کمک کرده و انسـان را بـه سراشیبی زیاده خواهی بالاتر و اسراف بیشتر و چشم و هم چشمی های فراتر سقوط می دهد که متأسّفانه در اغلب شبکه های اجتماعی نیز به این مسئله دامن زده می شود.
همان طور کـه مسیر صعودی و تقرّب به پروردگـار، نـامحدود و بی نهایت است و انسان به جایی می رسد که خودش درجه می شود، همان گونه نيز مسیر نزولی به سوی شیطان بی نهایت است و انسان به «اَسْفَلَ سافِلين»[7] سقوط می کنـد. چشم و هم چشمی در تهیّـۀ جهیزیه ها و میزان مَهریه ها و پذیرایی و تجمّلات و تشریفات و خرید کردن ها و بطور کلی هر آنچه نشان از مصرف گرایی، تجمّل پرستی و اَشرافی گرایی دارد و جوامع را به سوی انحطاط و بدبختی و سقوط می کشاند، مسئولیّت سنگینی در پیشگاه الهی دارد و همۀ افرادی که آن را انجام می دهند و مردم از آنان الگو می گیرند، در گناه و مسئولیّت انجام دهندگانِ آن شریک بوده و مسئول درگاه الهی خواهند بود. سال ها قبل به جوانان عزیز عرض شد که چنان مجلس عروسی برگزار کنید که اگر امام زمانتان حاضر باشند، بتوانید کارت دعوتی هم به آن بزرگوار بدهید. اکنون نیز شایسته است که تمام امور ما، از جمله مراسم عروسی، ختم و عزا، خریدها، پذیرایی ها و نظافت ها طوری باشد که خداوند متعال و امام زمانمان به آن راضی باشند و آن را امضاء فرمایند تا در ردیف عبادات مقبوله محسوب گشته و نه تنها ما را از مقصد بازندارد، بلکه موجب رسیدن به مقصد اعلی و قرب الهی شود. البته خدای سبحان انسان را از پاسخ گویی به نیازهای مشروع منع نفرموده و آنچه که ممنوع و مذموم می باشد، اسراف و زیاده روی در مصرف است. پاسخ گویی به نیازهای شرعی با قصد قربت و نیّت الهی و در محدودۀ شرع و چهارچوب دینی، برای انسان عبادت محسوب می شود.
«بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) درود فـرسـت و در امـر ظـهـور و فـرج مـولا و مقتـدایـمـان حضـرت ولیّعصر(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرمـا. خداوندا! همۀ ما را از شرّ نفس و شيطان و سقوط در ورطۀ هلاکت معنوی، مصون و محفوظ بفرما. پروردگارا! همۀ ما را از شيعيان و پيروان حقيقی حضرات اهل بيت عصمت و طهارت(عَلَيهِمُالسَّلام) مقرّر بفرما و از شفاعت کبرای آن بزرگواران بهرهمند بفرما. خداوندا! توفیق جهاد مالی و انفاق فی سبیل الله و محمد و آل محمدی(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) با اخلاص روزافزون به همۀ ما عنایت بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرمـا. به مسلمانان ستمدیده علیالخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق، سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ
صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
[1]- فال نيک بزن تا پيروز گردی (تصنيف غررالحکم و دررالکلم، ص104).
[2]- الکافی، ج2، ص72
[3]- همانا اسراف کنندگان برادران شياطين هستند (مبارکه اِسراء/27).
[4]- و اگر ناسپاسی کنيد، همانا عذاب من البتّه شديد است (مبارکه ابراهيم/7).
[5]- همانا او (خداوند) دوست نمی دارد اسراف کنندگان را (مبارکه اعراف/31).
[6]- پس همانـا خداوند متعـال بنـا نهـاد اسلام را بر پـاکيزگی (بيان نورانی حضرت پيامبر اکرم(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ)؛ نهج الفصاحه، حديث1182).
[7]- پايين ترين مرحله (مبارکه تين/5).