مقام عُظمای حضرت خديجة کبری(سَلامُ ­اللهِ ­عَلَيها)، آن بانوی جليل القدر انسان را متوجّه مطلب عظیمی می­کند و آن اینکه، غیر­معصوم هم می­تواند به جایگاهی نائل شود که نام و یادش در کنار معصومی همچون رسول اکرم(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) جاویدان بماند و خداوند متعال بارها توسط حضرت جبرئیل(سَلامُ ­اللهِ­عَلَيه) بر ايشان سلام بفرستد و سالی که از دنیا می­روند، عام­الحزن اعلام شود. روایت شده است که: هر زمان نام مبارک حضرت ­خدیجه(سَلامُ ­اللهِ ­عَلَيها) نزد حضرت ­رسول اکرم(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) برده می­شد، ایشان اندوهگین می­شدند و در موردی گریه کرده و فرمودند: «خَديجَةُ وَ اَيْنَ مِثْلُ خَديجَةَ صَدَّقَتْنی حينَ كَذَّبَنی النّاسُ وَ وَازَرَتْنی عَلى دِينِ اللهِ وَ اَعانَتْنی عَلَيْهِ بِمالِها»[1]. ثروت سرشار آن بانوی عظیم­الشّأن در اختیار حضرت پیامبر اکرم(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) قرار داشت و یکی از بزرگترین علل پیشرفت اسلام، ثروت آن بزرگوار بود. آن حضرت طبع بلند و علّو همّت داشتند و قدر خود را دانستند و به خوبی توجّه نمودند که در شأن انسان است که به خداوند متعال برسد، ولذا سرمایه­های ظاهری را بذل نمودند و سرمایة عظیم توحید را که در وجود مقدّس حضرت رسول اکرم(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) متجلّی بود، یک­جا به دست آوردند و نامشان تا قیام قیامت در کنار نام حضرت پیامبر اکرم(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) و حضرت امام علی(عَلَيهِ­السَّلام) و حضرت فاطمه زهرا(سَلامُ ­اللهِ ­عَلَيها) زنده و جاوید ماند.

 

1- خديجه، و کجاست مثل خديجه؟، در آن موقعى كه مردم مرا تكذيب ‏نمودند، مرا تصديق كرد، مرا بوسيله ثروت خود درباره پيشرفت دين خدا يارى نمود (بحارالانوار، ج43، ص131).