از بزرگترین مصادیق فضل حقّ بر بندگان، فضل ظهور و تشکیل دولت کریمه به دست مبارک مولای زمان حضرت ولیّ عصر(عَجَّل الله تَعالي فَرَجَهُ الشَّريف) است. شیعه رجعت را باور و قبول دارد، ولذا در این سه ماه شريف که زمان ریزش فضل الهی است، آن صلاحیّت و شایستگی را با بندگی و عبودیّت برای خود فراهم آوریم که اگر توفيق درک دولت کريمة زمان ظهور را داشتیم، از اعوان و انصار امام زمان(عَجَّلَ الله تَعالي فَرَجَهُ الشَّريف) محسوب گردیم و اگر ظهور را درک نکردیم، در زمان ظهور، توفیق رجعت و درک دولت کریمه را داشته باشیم «اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْكَ فِی دَوْلَةٍ كَریمَةٍ»[1]. دولت کریمه یعنی آن دولتی که به دست کریم اداره میشود. دولت امام زمان (عَجَّل الله تَعالي فَرَجَهُ الشَّريف) همان دولت حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) و حضرت امام علی(عَلَيهِ السَّلام) و ساير ائمّه(عَلَيهِم السَّلام) و بالأخره حکومت الهی خواهد بود «دَوْلَتُنا آخِرُ الدُّوَلِ»[2]. امـامـان(عَلَيهِم السَّلام) پس از ظهور حضرت امام زمان (عَجَّلَ الله تَعالی فَرَجَهُ الشَّريف)، يکی پس از ديگری رجعت کرده و امامتِ دولت کریمه را عهده دار خواهند بود و اوّلین امام که بعد از امام زمان(عَجَّل الله تَعالي فَرَجَهُ الشَّريف) حکومت خواهند کرد، حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) خواهند بود و مراسم کفن و دفن حضرت امام زمان(عَجَّلَ الله تَعالی فَرَجَهُ الشَّريف) را حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) انجام خواهند داد؛ چراکه معصوم را معصوم باید تجهیز کند. حال آیا حیف نیست که آن همه عظمت و مجد و بزرگی را به خاطر چند روزة آلوده به خونِ دنیا، از دست دهیم و خود را از آن همه فیض محروم نماییم؟ حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) فرمودند: «اِنَّمَا الْمَجْنُونُ مَنْ آثَرَ الدُّنْيا عَلَى الْآخِرَة»[3]. مگر ضمانتنامه برای عمر خود داریم که بگوییم وقتی پیر شدم توبه میکنم؛ ما چه میدانیم که عمر ما کفاف میدهد تا به زمان پیری برسیم.
پس شایسته است که با توبه و انابه و جبران مافات و اهتمام در انجام واجبات و ترک محرّمات از فیوضات و برکات ماه شریف رجب و ایّام و لیالی مقدّس و فضل خاصّ الهی هرچه بیشتر بهره مند گردیم.
«بارالها! به روان مقدّس حضرت محمّد و آل محمّد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) درود فرست و در امر ظهـور و فرج مولا و مقتدايمـان حضـرت وليّعصـر (عَجَّلَ الله تَعالي فَرَجَهُ الشَّريف) تعجيل بفرما. خداوندا! توفيق تهذيب و تزکيه و پاکسازی نفس و بهره گيری از ايّام و ليالی مقدّس به همة ما کرامت بفرما. پروردگارا! توفیق معادباوری و مرگانديشی و تدارک برای سرای باقی قبل از سپری شدن عمر فانی به همة ما مرحمت بفرما. بارالها! توفيق کسب سرماية ايمان و تقوا و اخلاص و يقين و بهره مندی هرچه بالاتر از فضل خاص ذات اقدست به همة ما مرحمت بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غريق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمديده علي الخصوص مردم مظلوم فلسطين، عراق و سوريه نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
1- پروردگارا همانا ما راغبيم به سوی تو در دولت کريمه (مفاتيح الجنان، فرازی از دعای افتتاح).
1- دولت ما آخرينِ دولتهاست (بحارالانوار، ج52، ص332).
2- اين است و جز اين نيست که ديوانه کسی است که دنيا را بر آخرت ترجيح دهد (بحارالانوار، ج1، ص131).