در دهه رسالت و ولايت و امامت قرار داريم و دو ماه مقدّس محرم و صفر را پشت سر گذاشتيم. از تمام خواهران مبلّغ و مربّی که در راه تبليغ دين و قرآن از هيچ کوشش و تلاشی دريغ نفرمودند، تشکر و قدردانی میگردد. انشاءالله تعالی خداوند در شأن خود از ايشان قبول بفرمايد و پدر عاشورا، حضرت رسول اکرم(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) خريدار خدمات و زحمات و عرض ادبها و عزاداریها و اشکهايشان باشند.
از واقعة غدير حدود هفتاد روز میگذرد، عيد غدير به اذنالله روز تاج گذاری حضرت امام علی(عَلَيهِ السَّلام) توسط حضرت پيامبر اکرم(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) است و هفتاد روز بعد، بيست و هشتم صفر، روز رحلت حضرت پيامبر اکرم(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) میباشد که درواقع روز شهادت ايشان است، چراکه بنا به روايتی امام صادق(عَلَيهِ السَّلام) فرمودند: «پیامبر اکرم(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) در جریان جنگ خیبر مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با شهادت از دنیا میرود»[1].
بعد از شهادت حضرت پيامبر اکرم(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) در روز بيست و هشتم صفر، ولايت حضرت امام علی(عَلَيهِ السَّلام) که در روز غدير اعلام عمومی و رسمی شده بود، شروع میشود. هرچند که عدّه ای بخواهند سقيفه را جانشين کنند و بر اساس هوی و هوس خود خليفه برگزينند، لکن سند امامت حضرت علی(عَلَيهِ السَّلام) در قرآن کريم بطور صريح و آشکار آمده است «يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه»[2]، «اَلْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتی وَ رَضيتُ لَكُمُ الْاِسْلامَ ديناً»[3]. از آنجائي که امام، همان کار نبی را انجام میدهد، لذا همانند پيامبر منتخب پروردگار است.
1- بصائرالدّرجات، ج1، ص503
2- ای پيامبر، ابلاغ کن آنچه فرو فرستاده شد به سوی تو از پروردگارت، و اگر انجام ندهی آن را، پس به پايان نرساندی رسالت او را (مبارکه مائده/67).
3- امروز کامل کردم برای شما دينتان را و تمام کردم بر شما نعمتم را و پسنديدم برای شما اسلام را به عنوان دين (مبارکه مائده/3).