حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) در روز بیست و هفتم ماه رجب، مدینه را به قصد مکه ترک فرمودند و در روز سوّم شعبان به مکه رسیدند و تا هشتم ذیحجة الحرام در مکه بودند و عمره را ناتمام رها کرده و از مکّۀ معظّمه به سمت عراق حرکت کردند و در روز دوّم محرم الحرام به عراق و سرزمین کربلا رسیدند، و در چنین روزهایی در راه بودند. «اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا اَبا عَبْدِاللهِ وَ عَلَى الْاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِك‏ عَلَيْكَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَ بَقِیَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِيارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلٰى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلٰى اَوْلٰادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلٰی اَصْحابِ الْحُسَيْن(عَلَيهِ­السَّلام)»[1].

«شــاه سوی کربــلا آید همی        بـوی خون از دشت­ها آید همی

کربــلا دام بـلا و مـاتـم است         صیـد بین سوی بـلا آیـد همی

اکبر اسماعيل و، ليلا هاجر است         هاجر اينجـا بـا فدا آيد همی»[2]

«کربـلا، خود را مهیّـا کن کـه می ­آیـد حسین

                                   از جفـا خـود را مبرّا کن کـه می­ آیـد حسین

ذرّ ه ذرّ ه خاک خود را شستشو کن در فـرات

                                   چون حرم آغوش خود وا کن که می ­آید حسین

همره او هست زیـنـب بـا زنـان و كـودكـان

                                   خیمه ای از عشق بر پـا كن كه می آید حسین

او ز مكـه تـا بـه اینجـا طی منزل كرده است

                                   بـا قـدوم او مـدارا كن كـه می آیـد حسین

من گمـانم در سفـر از تشنـگـی آزرده است

                                   جـامی از آب گوارا كن كـه می آیـد حسین»

«کعبه بگرفته­ست دامانت، که برگرد ای حسین

                                  این حـرم را، ز فراقت، جسم بی­جان می‌کنی

مروه گردد بی­فـروغ و، بی­صفـا گـردد صفـا

                                  کربـلا خوش بـاد، کآنجا را گلستان می‌کنی»[3]

     حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) عالی­ترین درس­ها را در میدان کربلا،  الی یوم القیامه به جهانیان آموختند.

«رمز قرآن از حسین آموختیم            ز آتش او شعله‌هـا اندوختیم»[4]

     واقعۀ عاشورا، درس های زیادی دارد که چندین درس ان شاءالله تعالی و به توفیق الهی و دعای خیر عزیزان، ذیلاً استفاده می­شود و از مربّیان محترم تقاضا می­شود که این درسها را در جلسات تبلیغی خود مکرّر ابلاغ نمایند.

 

[1]- سلام بر تو ای اباعبدالله(عَلَيهِ ­السَّلام) و بر روح هايی که در آستانت مدفون شدند، بر تو باد از طرف من سلام و درود خداوند هميشگی تا زمانی که باقی است شب و روز و قرار ندهد خداوند آخرين عهد از من برای زيارت شما، سلام بر امام حسین(عَلَيهِ ­السَّلام) و سلام بر علی بن الحسین(عَلَيهِ­ السَّلام) و سلام بر اولاد امام حسين(عَلَيهِ­ السَّلام) و سلام بر اصحاب امام حسین(عَلَيهِ­ السَّلام) (مفاتیح­ الجنان، فرازی از زیارت عاشورا).

۲- کتاب «ای اشک ها بريزيد»، اشعار مذهبی ديوان حبيب چايچيان(حسان).

[3]- حبيب­ الله چايچيان (حسان)

[4]- اقبال لاهوری