اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسيحُ اَنْ يَكُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَ لَا الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَ مَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ اِلَيْهِ جَميعاً﴿172﴾ فَاَمَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَيُوَفّيهِمْ اُجُورَهُمْ وَ يَزيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ اَمَّا الَّذينَ اسْتَنْكَفُوا وَ اسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذاباً اَليماً وَ لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللهِ وَلِيّاً وَ لا نَصيراً﴿173﴾
ترجمه: هرگز خودداری نمی کند حضرت عیسی(عَلَيهِ السَّلام) اینکه باشد بنده برای خداوند و نه فرشتگان مقرّب، و کسی که خودداری کند از عبادت او و استکبار ورزد، پس به زودی جمع می کند ایشان را به سوی او همگی﴿172﴾ پس امّا کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالحات انجام دادند، پس بطور کامل ایفاء میکند (پرداخت میکند) اجرهایشان را، و میافزاید ایشان را از فضلش و امّا کسانی که استنکاف و سرکشی کردند و استکبار ورزیدند، پس عذاب میکند ایشان را عذابی دردناک و نمی یابند برای ایشان از غیر خداوند سرپرست و نه یار و یاوری﴿173﴾
توفّی و ایفاء: پرداخت و دریافت بطور کامل.