خدای سبحان در بخش دوم آیۀ شریفۀ اول مبارکه مائده می فرماید: «اُحِلَّتْ لَكُمْ بَهيمَةُ الْاَنْعامِ اِلاّ ما يُتْلى عَلَيْكُمْ» انعام از چهارپایان برای شما حلال کرده شد، مگر آنچه که تلاوت کرده می شود بر شما. حال خداوند تبارک و تعالی در آیۀ شریفۀ مورد بحث استثنائاتِ «اُحِلَّتْ لَكُمْ» را که در جملۀ «اِلاّ ما يُتْلى عَلَيْكُمْ» وعده داده بود، بیان فرموده و به توضیح آنها می پردازد.
قبل از تفسیر آیۀ شریفۀ مورد بحث مطالبی در مورد آیات شریفۀ اوّل و دوّم همین سوره که در جلسات قبل استفاده شد، از محضر حضرات اهل بیت عصمت و طهارت(عَلَيهِم السَّلام) و مفسّران عظام استفاده می گردد. آیات آغازین مبارکۀ مائده چنان مهم و کلیدی هستند که به عنوان ارکان یک جامعۀ ایده آل مطرح می باشند. جامعۀ برین و مدینۀ فاضله را انسان های فاضل می سازند که اوصاف انسان های فاضل و بافضیلت در این دو آیۀ شریفه به وضوح در چهار بخش به عنوان چهار رکن آمده است که بطور خلاصه ذیلاً استفاده می شود: