خداوند متعال در آیة شریفة مورد بحث به یکی از آزمون­های الهی اشاره فرموده است. بنا به نَصّ صریح قرآن کریم، آزمایش­های الهی، انکارناپذیر هستند «اَلَّذی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ اَيُّكُمْ اَحْسَنُ عَمَلا»[1]، «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْاَمْوالِ وَ الْاَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ‏»[2]. هدف از خلقت انسان، آزمایش است و آن، امری ­اجتناب­ناپذیر می­باشد. هر کسی بنا به شرایط زمانی و مکـانی و ظرفیّت­های ایمـانی خود، بـا امتحان­های الهی آزموده می­شود. عدّه­ای با ثروت آزموده می­شوند و عدّه­ای با فقر آزمایش می­شوند. بـه قول استـاد جوادی آملی، عدّه­ای را به ثروت مبتلا می­کند و می­آزماید و عدّه­ای را به فقـر مبتلا می­سازد و آزمایش می­کند.

     برخی افراد با خداوند عهد می­بندند که اگر خداوند از کَرَم خویش بـه آنها عطـا فرماید، قطعاً صدقه می­دهند و از صادقـان می­شوند، ولی وقتی خدای سبحان از فضلش به ایشان داد، بخل می­ورزند و عهد و پیمـان خود را می­شکنند و نـه تنهـا از انفاق فی­سبیل الله، بلکه از پرداخت خمس و زکات و وجوهات شرعیّه نیز طفره می­روند «وَ مِنْهُمْ مَنْ عاهَدَ اللهَ لَئِنْ آتانا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَكُونَنَّ مِنَ الصّالِحين‏﴿75﴾ فَلَمّا آتاهُمْ مِنْ فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَ تَوَلَّوْا وَ هُمْ مُعْرِضُون‏﴿76﴾»[3].

     عدّه­ای هم با علم مورد آزمایش قرار می­گیرند، بدین صورت که آیا علم آنان در خدمت اسلام و توحید و در مسیر بندگی و عبودیّت بکار گرفته شده یا در خدمت هوی و هوس بکار رفته است؟ نمونة بارز از افرادی که علم او در خدمت هوی و هوس درآمده و موجب سقوط و هلاکت معنوی او گردید، بلعم باعورا است. بلعم باعورا، دارای آنچنان علمی بود که به او حکمت اعطا شد «آتَیناهُ ایاتِنا...»[4] ولی چنان به دنیا فروخته شد که علیه حضرت موسی(عَلَيهِ­السَّلام) قیام کرد و خداوند متعال در مورد او مثال سگ می­زند و می­فرماید: «فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ اِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ اَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَث‏»[5]. وقتی علم در مسیر بندگی و عبودیّت به کار افتد­، نور می­شود «اَلْعِلْمُ نُورٌ یَقْذِفُهُ اللهُ فی قَلْبِ مَنْ یَشاءُ»[6]، ولی آنجا که در ­خدمت هوی ­و ­هوس درآید، حجاب اکبر می­گردد «اَلْعِلْمُ هُوَ الْحِجابُ الْاَکْبَرِ»[7]. از اینرو اگر علم­، علم حقیقی باشد، موجب ارتقاء ایمان می­شود و تواضع می­افزاید. امّا علمی کـه در خدمت هوی و هوس به کـار گرفته شود، تکبّر می­افزاید.

     همان­طور که خداوند متعال با نعمات بندگانش را می­آزماید، همانگونه با مصائب هم آزمایش می­فرمايد «وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْر»[8]. به فرمودة استاد جوادی آملی، خداوند مسلمانان را در دوران مکّه با صبر و تحمّل آزمود و بعد از هجرت به مدینه با جهاد آزمایش کرد. عدّه­ای روسفید شدند و بر آزمایشات فائق آمدند، ولی عدّه­ای روسیاه و ملعون گشتند. بعد از اینکه حکومت اسلامی تثبیت شد و مسلمانان در جنگ پیروز شدند و غنائم به دست آوردند، خداوند متعال آنان را با غنائم جنگی و پست­ها آزمود و در این مرحله نیز عدّه­ای روسفید شدند و بسیاری روسیاه گشتند و این آزمایشات در تمام دوران­ رسالت حضرات انبیاء و اوصیاء(عَلَيهمِ­السَّلام) ادامه دارد.

 

1- خدايی که پدید آورد مرگ و زندگی را تا بیازماید شما را که کدام­يک خوبترید از حیث کردار (مبارکه ملک/2).

2- و البته البته می­آزماییم شما را به چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش از اموال و جانها و محصولات (مبارکه بقره/155).

3- و از ایشان کسی است که پیمان بست با خداوند که اگر بدهد ما را از فضلش، البتّه البتّه صدقه می­دهیم و البتّه البتّه می­باشیم از صالحان﴿75﴾ پس زمانی که داد ایشان را ز فضلش، بخل کردند به آن و روگردانیدند و ایشان بودند از اعراض­کنندگان﴿76﴾ (مبارکه توبه/75و76).

4- دادیم او را آیاتمان را (مبارکة اعراف/175­).

5- پس مَثَلِ او مانند مَثَلِ سگ است اگر حمله کنی بر او، پارس می­کند، یا ترک کنی او را، پارس می­کند (مبارکة اعراف/176).

6- علم نوری است که می­تاباند خداوند آن را در قلب کسی که بخواهد (مصباح الشریعه، ص344).

7- تحف العقول، ص2

8- و می­آزماییم شما را با خیر و شرّ (مبارکة انبیاء(عَلَيهِم­السَّلام)/35).