اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
رُسُلاً مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ لِئَلاّ يَكُونَ لِلنّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ كانَ اللهُ عَزيزاً حَكيماً﴿۱۶۵﴾ لكِنِ اللهُ يَشْهَدُ بِما اَنْزَلَ اِلَيْكَ اَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِكَةُ يَشْهَدُونَ وَ كَفى بِاللَّهِ شَهيداً﴿۱۶۶﴾ اِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبيلِ اللهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلالاً بَعيداً﴿167﴾ اِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ طَريقاً﴿۱۶8﴾ اِلاّ طَريقَ جَهَنَّمَ خالِدينَ فيها اَبَداً وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللهِ يَسيراً﴿۱۶9﴾
ترجمه: پیامبرانی که بشارت دهندگان و انذارکنندگان بودند تا نباشد برای مردم بر خداوند دلیلی بعد از پیامبران و هست خداوند صاحب عزّت و حکمت﴿۱۶۵﴾ لکن خداوند شهادت میدهد به آنچه که نازل کرد به سوی تو، نازل کرد آن را با علمش و فرشتگان شهادت میدهند و کافی است خداوند از لحاظ شهادت (گواه بودن)﴿۱۶۶﴾ همانا کسانی که کافر شدند و بازداشتند از راه خداوند، به تحقیق گمراه شدند گمراهی دوری﴿۱۶7﴾ همانا کسانی که کافر شدند و ظلم کردند، امکان ندارد که خداوند بیامرزد ایشان را و نه هدایت می کند ایشان را به راه﴿۱۶8﴾ مگر راه دوزخ که همیشگی هستند در آن تا ابد و هست آن بر خداوند آسان﴿۱۶9﴾