آیات شریفۀ سابق در مورد ارسال رُسُل و اعزام کُتُب بود. در خلاصه ای از فرمايشات استاد جوادی آملی، در مورد آیات وحی و رسالت و اعزام رسل و ارسال کتب آمده است:«حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام) یک دعوت دارند و یک ادّعا. ادّعای حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام) این است که از سوی خدای تبارک و تعالی ارسال شده اند و دعوت مشترک حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام)، از اوّلین نبی تا آخرینِ ایشان، دعوت به سوی خدای سبحان و یکتاپرستی است». حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام) پیوسته دعوت به توحید و یکتاپرستی دارند و خداوند از بندگانش می خواهد که حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام) را اجابت کنند و در طول تاریخ، همچنان حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام) مُطاع بودند.
علّت اینکه خداوند متعال بر اطاعت از حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام) اصرار دارد و اطاعت از رسول را اطاعت خود بیان می فرماید «مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ اَطاعَ الله»[1]، و نافرمانی از ایشان، نـافرمانی خداوند می باشد «وَ مَنْ يَعْصِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبيناً»[2]، این است که انسان با اجابت از خداوند و رسول گرامیش، درواقع خود را به حیات طیّبه می رساند و از ظلمات کفر و شرک و جهل و نفاق رهانیده، به نور هدایت و توحید می رساند «يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَجيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ اِذا دَعاكُمْ لِما يُحْييكُمْ»[3]. اجابت خدای سبحان و رسولش موجب رسیدن به حیات طیّبه می گردد و به این علّت، کسانی که اجابت کردند، به حیات طیّبه راه یافتند و به سعادت دارَین نائل شدند و سعادت ابدی و خوشبختی جاویدان را برای خود تدارک دیدند. امّا آنها که نپذیرفتند، بزرگترین ظلم را به خویشتن کردند و به شقاوت ابدی مبتلا گشتند.
خدای سبحان در آیـات شریفۀ سابق فرمود: اگر حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام) را ارسـال نمی کردیم، مردم در روز قیـامت اعتراض می کردند که چرا برای ما پیامبر و هادی فرستاده نشده است، ولذا معلوم می شود که عدم اجابت خداوند و رسول، باعث چنان شقاوت ابدی می گردد که وقتی انسان در روز قیامت با آن مواجه می شود، با تمام وجود احساس غبن و بدبختی می نماید و به این سبب خداوند متعال در این دنیا اتمام حجّت می فرماید. خدای سبحان نه از هدایت درون (فطری) و نه از هدایت بیرون (حضرات انبیاء(عَلَيهِم السَّلام))، کم نگذاشته، تا در روز قیامت، انسانها جای اعتراضی نداشته باشند «لِئَلاّ يَكُونَ لِلنّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ». خدای سبحان در دنیا آنچنان وقایع قیامت را روشن و آشکار بیان فرموده که گویا اتّفاق افتاده است. خداوند متعال خطاب به اهل کتاب می فرماید: آیا حقّانیّت حضرت پیـامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) را زیر سئوال می بریـد و قبـول نمی کنید و با خود ایشان و کتاب آسمانیشان مخالفت می نمائید؟ آیا کفایت نمی کند در مورد حقّانیّت او که وقتی او را دیدید، آنچنان شناختید که گویا فرزندانتان را می شناسید «يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ اَبْناءَهُم»[4].
[1]- آنکه اطاعت کند پیغمبر را، پس در حقيقت اطاعت کرده خداوند را (مبارکه نساء/۸۰).
[2]- و هرکه نافرمانی کند خداوند و رسولش را، پس به تحقیق گمراه شده گمراهی آشکار (مبارکه احزاب/۳۶).
[3]- ای کسانی که ایمان آوردید، اجابت کنید برای خداوند و برای رسول، زمانی که بخواند شما را برای آنچه زنده کند شما را (مبارکه انفال/۲۴).
[4]- میشناسند او را همچنان که میشناسند پسران خود را (مبارکه بقره/۱۴۶).