در خاتمه به مناسبت قرار گرفتن در آستانة بازگشایی مدارس و دانشگاهها، مطالبی استفاده میشود. همانطور که در جلسات سابق استفاده شد، علم زمانی مقدّس است که به قصد قربت تحصیل شود و فی سبیل الله باشد. علمی که تنها برای اخذ مدرک و کسب پست و مقام و ریاست و اظهار فضل و تفاخر و... باشد، علم نیست، بلکه جهل است و نه تنها هیچ خیر و برکتی ندارد، بلکه سراسر وزر و وبال میباشد. عزیزان! برای اینکه علماندوزی برای شما مبارک گردد و مکانِ کسب علم، برایتان عبادتگاه شود، تلاش کنید که هدفی جز خدمت به دین و اسلام و قرآن و مؤمنان نداشته باشید. علم هدف نیست، بلکه وسیلهای است برای رسیدن به هدف که همانا قرب الهی میباشد و نگاه ما به علم باید نگاه ابزاری باشد، نه اینکه آن را هدف اتّخاذ کنیم. در حقیقت نگاه مؤمنانه و موحّدانه به علم، نگاه ابزاری است نه هدفی.
همچنین جوانان عزیز، سعی کنید که نه تنهـا تحت تـأثیر برنامههای اضلالی دشمنان اسلام قرار نگیرید و متأثّر از فرهنگهای غیرالهی دوستان نگردید، بلکه تلاش نمایید که تأثیرگذار بوده و مایة نجات درماندگان و گمراهان باشید «آنچه خود داشت زبیگانه تمنّا می کرد»[1]. دانشمندی میگوید: انسانهای ضعیف را محیط تغییر میدهد، ولی انسانهای قوی، محیط را تغییر میدهند. عزّت و سربلندی در دین و ایمان است، سعی کنید نه تنها تأثیرپذیر از برنامههای انحرافی محیط و دشمنان نبوده، بلکه تأثیرگذار باشید و برای این منظور، باید در عین اینکه تقوا و ایمان داشته باشید، درسخوان باشید تا به این ترتیب، دیگران، تحتتأثیر منش و اخلاق و رفتار و پوشش شما قرار گیرند و آنگاه میتوانید گمکشتگان را هدایت، خفتگان را بیدار و مردگان را زنده کنید و بیماران را شفا بخشید. در این صورت درس برای شما عبادت و مدرسه و دانشگاه برایتان عبادتگاه میشود. پس عزیزان! در روز اوّل مهر ماه، انشاءالله تعالی وضو گرفته و ذکرگویان و با توکّل به خدای سبحان و توسّل به حضرات اهلبیت(عَلَيهِمُالسَّلام) و به قصد قربت وارد مقطع درسیتان شوید، تا آخر سال با موفقيّت و پُربار از عبادتگاهتان خارج گردید.
«بارالها! به روان مقدس حضرت محمد و آل محمد(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) درود فرسـت و در امـر ظهـور و فرج مـولا و مقتـدایمـان حضـرت ولیّعصر(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبة حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همة ما مرحمت بفرمـا. خداوندا! همة ما را از شرّ نفس و شيطان و سقوط در ورطة هلاکت معنوی، مصون و محفوظ بفرما. پروردگارا! همة ما را از شيعيان و پيروان حقيقی حضرات اهل بيت عصمت و طهارت(عَلَيهِمُالسَّلام) مقرر بفرما و از شفاعت کبرای آن بزرگواران بهرهمند بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علیالخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق و سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
1- حافظ(عَلَيهِالرَّحمَة)