اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
وَ اِذا جاءَهُمْ اَمْرٌ مِنَ الْاَمْنِ اَوِ الْخَوْفِ اَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ اِلَى الرَّسُولِ وَ اِلى اُولِی الْاَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ اِلاّ قَليلاً﴿83﴾ فَقاتِلْ فی سَبيلِ اللهِ لا تُكَلَّفُ اِلاّ نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنينَ عَسَى اللهُ اَنْ يَكُفَّ بَاْسَ الَّذينَ كَفَرُوا وَ اللهُ اَشَدُّ بَاْساً وَ اَشَدُّ تَنْكيلاً﴿84﴾
ترجمه: و زمانی که آمد به ایشان (به منافقان و ضعیف الایمانها) امری (خبری) از ایمنی یا خوف و ترس (از مسائل اطمینان بخش يا ترسناک) منتشر می کنند آن را و اگر مراجعت می دادند (آن خبری را که رسیده بود) به سوی پیامبر و به سوی صاحبان امر از ایشان (پیشوایان معصوم(عَلَيهمِ السَّلام))، البتّه می دانستند آن را کسانی که قدرت استنباط دارند به آن از ایشان (یعنی کسانی که اهل بصیرت هستند در آن واقعه صلاح اندیشی می کردند) و اگر نبود فضل خداوند بر شما و رحمت او، البتّه تبعیّت می کردید شیطان را، مگر اندکی﴿83﴾ پس جنگ کن در راه خداوند، تکلیف کرده نمی شود مگر خودت و تشویق کن مؤمنین را، امید است که خداوند اینکه بازدارد قدرت و قوّت کسانی را که کافر شدند و خداوند شدیدتر است از لحاظ قدرت و شدیدتر است از لحاظ کیفر﴿84﴾
تَنْكيل: کیفر، مجازات، لکن آن کیفری که جنبة عبرت آموزی داشته باشد، همانطور که در جریان عقوبت و کیفرِ یهودیانِ متخلّف که بـه علّت لجاج و عناد و سرکشی در برابر حکم پروردگار و بیراهه روی های فراوان به بوزینگان تبدیل شدند، خداوند فرمود: «فَجَعَلْناها نَكالاً»[1].
تحریض: تشویق و ترغیب.
تکلّف: از مادة کلفت به معنای مشقّت و سختی.
عسی: شاید، که دلالت بر امید و رجا دارد، تعبیر «عَسی»، «لَعَلَّ»، «لَیتَ» که دلالت بر ایجاد امید دارد، در مورد پروردگار بکار نمی رود.
[1]- پس قرار داديم برای آنها عبرتی (مبارکه بقره/66).