بعد از اینکه مطالبی در مورد تطهیر و تزکیة روح استفاده شد، لازم به یادآوری است، تأکید اسلام در مورد طهارت روح، به اين معنا نيست که سلامت جسم، اهمّیّتی ندارد، بلکه انسان متشکّل از جسم و روح است و جسم، مَرْکب روح میباشد و همانطور که انسان مأمور حفظ سلامت روح و روان خود است، همانگونه، مکلّف به حفظ سلامت جسم و مَرْکب نیز میباشد. تبعیّت از قوانین بهداشتی اسلام، متضمّن سلامت انسان است. حضرت پیامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) فرمودند: «اِغْتَنِمُوا بَرْدَ الرَّبيعِ فَاِنَّهُ يَفْعَلُ بِاَبْدٰانِكُمْ ما يَفْعَلُ بِاَشْجارِكُمْ وَ اجْتَنِبُوا بَرْدَ الْخَريفِ فَاِنَّهُ يَفْعَلُ بِاَبْدٰانِكُمْ ما يَفْعَلُ بِاَشْجارِكُم»[1].
«گفـت پیغمبر ز سرمـای بهـار تن مپوشـانیـد یـاران زینهـار
زانکه بـا جـان شمـا آن میکند کـان بهاران بـا درختان میکند
لیـک بگریـزید از سـرد خـزان کان کند کو کرد بـا باغ و رزان»[2]
پس شایسته است که مختصر سردی هوا را در فصل بهار تحمّل کنیم و خود را در معرض بادهای بهار قرار دهیم، چراکه این هوا، بدن را در برابر امراض واکسینه میکند.
البتّه بیان نورانی حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)، در کنار معنای ظاهری، دارای معنای باطنی است که مولوی(عَلَيهِ الرَّحمَة) باطن مطلب را در سرودة خود این چنین تشریح میکنند:
«آن خزان نـزد خـدا نفس و هواست
عقل و جـان عین بهارست و بقاست
از حـدیــث اولیـا نــرم و درشـت
تن مپوشان زانک دینت راست پشت
گرم گویـد سرد گویـد خوش بگیـر
تـا ز گرم و سـرد بجـهی وز سعـیر
گرم و سـردش نوبهـار زندگیـست
مایـة صدق و یقیـن و بنـدگیست»[3]
خزان حقیقی نزد خداوند، هوای نفس است که هر آن از انسان خواهش گناه دارد و بادهای بهاری، کلام اولیای الهی و علمای ربّانی و مقرّبان درگاه الهی میباشد که موجب رشد و تعالی روح و جان میشود و توصیه شده که انسان جان خود را در معرض آن قرار دهد و خود را از کلام اولیای الهی مستور ننماید.
در پايان از خواهران و جوانان عزيزی که به فضل الهی و با تلاش و کوشش پيگير و مستمر، موفّق به راهاندازی سايت قرآنی جلسه شده و آن را آمادة بهرهبرداری نمودهاند، تشکّر و قدردانی میگردد.
حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) میفرمايند: «هر گاه انسانی بميرد، عملش تمام مىشود و ارتباطش با دنيا قطع مىشود مگر سه عمل كه قطع شدنى نيست 1- صدقه جاريه (بناهاى خيريهای كـه ساخته است) 2- علم و دانشى كه مردم از آن بهره ببرند (كتابهاى علمى كه بعد از او باقى بماند) 3- فرزند صالح و شايستهاى كه بعد از او بماند و براى والدين طلب آمرزش كند»[4]. طبق بيان نورانی مذکور، پروندة اعمال صاحبان باقيات صالحات کـه عملشان در جهت احيـای قلوب و ارشـاد نفوس و جهاد فرهنگی میباشد، پس از مرگشان هم بسته نمیشود. «از خداوند تبارک و تعالی خواستاريم تا در شأن خود از ايشان تشکّر و قدردانی نمايد».
«بارالها! به روان مقدّس حضرت محمّد و آل محمّد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) درود فرست و در امـر ظهـور و فـرج مولـا و مقتدایمـان حضـرت ولیّعصـر (عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) تعجیل بفرما. خداوندا! توفیق تهذیب و تزکیه و پاکسازی نفس و زدودن خارهای رذایل و بهاری نمودن روح و جان به همة ما مرحمت بفرما. پروردگارا! توفیق صبر و شکر بر تمام مواهب و نعمتها و مصائب و بلایا به همة ما کرامت بفرما و ما را از آفات اخلاقی اعم از بخل، حسد، کینه، چشم و هم چشمی و ... مصون و محفوظ بفرما. بارالها! توفیق تأسی حقیقی از انسانهای کامل به همة ما کرامت بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علی الخصوص مردم مظلوم فلسطین و عراق و سوریه نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ
صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
1- غنيمت شماريد سرمای بهاری را پس همانا آن میکند با بدنهای شما آنچه که میکند با درختانتان و دوری کنيد از سرمای پاييز، پس همانا آن میکند بـا بدنهای شما آنچه کـه میکند با درختانتان (بحارالانوار، ج59، ص271).
2- مولوی(عَلَيهِ الرَّحمَة)
3- مثنوی معنوی مولوی(عَلَيهِ الرَّحمَة)، دفتر اوّل
4- ارشاد القلوب، ترجمة طباطبايی، ص51