اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
مِنَ الَّذينَ هادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَيْنا وَ اسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَ راعِنا لَيّاً بِاَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِی الدِّينِ وَ لَوْ اَنَّهُمْ قالُوا سَمِعْنا وَ اَطَعْنا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنا لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ اَقْوَمَ وَ لكِنْ لَعَنَهُمُ اللهُ بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ اِلاّ قَليلاً﴿46﴾ يا اَيُّهَا الَّذينَ اُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلٰى اَدْبارِها اَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنّا اَصْحابَ السَّبْتِ وَ كانَ اَمْرُ اللهِ مَفْعُولاً﴿47﴾
ترجمه: از کسانی که یهودی شدند، تحريف میکنند کلمات را از موضعها و محلهايش و میگويند: شنیديم و نافرمانی کرديم و بشنو که هرگز نشوی و مراعات کن ما را، پيچيدنی به زبانهايشان و طعنه زدنی در دين و اگر اينکه ايشان میگفتند: شنيديم و اطاعت کرديم و بشنو و نظر کن بر ما، البتّه بهتر بود برای ايشان و استوارتر (خير دنيا و آخرت نصيبشان میشد)، ولکن لعنت کرد خداوند ايشان را به سبب کفرشان، پس ايمان نمی آورند مگر اندکی﴿46﴾ ای کسانی که داده شدند کتاب را (اهل کتاب)، ایمان آورید به آنچه که نازل کردیم، تصدیق کننده است برای آنچه که با شماست قبل از اینکه محو کنیم چهره هائی را، پس برگردانیم آن چهره ها را بر پشت سرشان یا لعنت میکنیم آنها را همچنانکه لعنت کردیم یاران روز شنبه (یهودیان) را و هست امر پروردگار انجام یافتنی﴿47﴾
طَمس و طَموس: محو و نابود کردن آثار شیئ
لعن: دور کردن از رحمت
اَدبار: جمع دُبُر به معنای پشت
سَبت: بریدن، تعطیل و قطع، سَبات: خواب (تعطیلی فعالیّتهای روزانه «وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً»[1]) و چون تعطیلی یهود روز شنبه بود، لذا سبَت برای یهود به معنای شنبه است.
1- و قرار دادیم خوابتان را مایة آرامش (مبارکه نباء/9).