مطلبی که در مورد آیۀ شریفۀ «اَلْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ...» قابل توجه می باشد این است که: خداوند متعال می فرماید: من اسلام را برای شما به عنوان دین رسمی شناختم. اسلام دارای دو بخش است: اسلام عام و اسلام خاص. اسلام خاص همان دینی است که وجود مقدّس حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) موظف به اجرای آن به عنوان آخرین قانون و دین الهی هستند. اما اسلام عام که آیۀ شریفۀ «وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْاِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرين»[1] به آن اشاره دارد، به این معناست که دین در نزد خداوند از اول تا پایان، اسلام است، لکن تفاوت در ارسال و انزال آن است که خدای سبحان بنا بر اقتضای رشد فکری و عقلی انسانهای هر عصر و زمان، بخشی از آن را به وسیلۀ پیامبری نازل کرده است. حضرات انبیاء عظام(عَلَيهمالسَّلام) به عنوان معلم بشریّت ارسال شده اند تا انسانها را پرورش دهند. در حقیقت دین خداوند از حضرت آدم(عَلَيهِ السَّلام) تا حضرت خاتم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) اسلام است، اما در زمان هر پیامبری مراحل تکامل خود را طی می کند، تا می رسد به اسلام حضرت رسول اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) که آخرین درجۀ تکامل دین در ایشان تحقّق می یابد و اسلام خاص است. این دینِ تکامل یافته که به عنوان اسلام خاص مطرح است، جز به برکت امامت و ولایت، تکمیل و تتمیم نشده و به کمال نهایی خود نرسیده است. در حقیقت به واسطۀ ولایت حضرت امیرالمؤمنین امام علی(عَلَيهِ السَّلام) است کـه دین به مرحلۀ آخر کمـال می رسد که خدای سبحان می فرماید: من امروز از دین شما راضی شدم.
گرچه سورۀ مبـارکۀ مائـده کلام الله است و کلام خداونـد، هر کلمه اش سرشار از عظمت است، ولی قسمت اعظم عظمت سورۀ مبارکۀ مائده مربوط به آیۀ ولایت می باشد. اگر این آیۀ شریفه به نام مُنقذه نامیده شده است، اشاره به رهایی بخشی توسّط امامت و ولایت و نجات انسان ها به دست ولایت دارد، همانگونه که حضرت رسول اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) می فرمایند: «اِنَّما مَثَلُ اَهْلِ بَيْتی فيكُمْ كَمَثَلِ سَفينَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَها نَجا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها غَرِقَ»[2] اين است و جز اين نيست که مَثَلِ خاندان من در ميان شما، مانند مَثَلِ کشتی نوح(عَلَيهِ السَّلام) است، کسی که سوار آن شد، نجات یافت و کسی کـه تخلّف کرد از آن، غرق شد. در دریـای سهمگین این دنیا، نجات تنها از آنِ کسـانی است کـه بر کشتی امامت و ولایت پا گذاشته و بر دامان اهل بيت(عَلَيهمالسَّلام) چنگ زنند و به ایشـان متمسّک شـونـد «اَللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ الْمُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْاَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ»[3].
«بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) درود فرست و در امر ظهـور و فرج مـولا و مقتدایمـان حضـرت ولیّعصر(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرما. خداوندا! توفيق تأسّی از انسانهای کامل در تمام زمینهها و سیراب شدن از چشمه کوثر به دست ساقی کوثر به همۀ ما عنایت بفرما. پروردگارا! توفیق صبر و شکر و تسلیم و رضا بر تمام دادهها و مواهب و نعمتها و تمام مصائب و مشکلات به همۀ ما کرامت بفرما. بارالها! توفيق کسب سرمایۀ عالی ترِ ایمان و تقوا و اخلاص و یقین به همۀ ما مرحمت بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علی الخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق، سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ
صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»