اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اَوْفُوا بِالْعُقُودِ اُحِلَّتْ لَكُمْ بَهيمَةُ الْاَنْعامِ اِلاّ ما يُتْلى عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّی الصَّيْدِ وَ اَنْتُمْ حُرُمٌ اِنَّ اللهَ يَحْكُمُ ما يُريدُ﴿1﴾
ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده اید، وفا کنید به عقدها (عهدها) حلال کرده شد برای شما زبان بستهها از چهارپایان مگر آنچه که تلاوت کرده میشود بر شما غیر حلال کنندگان شکار و صید را درحالی که شما مُحرم هستید، همانا خداوند حکم میکند آنچه را که اراده میکند﴿1﴾
عقود: جمع عقد «که امام صادق(عَلَيهِ السَّلام) آن را به عهد معنا کرده اند»[1]. عقد به معنای بستن چیزی به دیگری که جدا کردن آن سخت باشد، مانند گره زدن ریسمان و نخ.
بهیمه: از بَهم، به معنای ابهام دار، با توجه به اینکه گفتار حیوانات برای انسان ابهام دارد، لذا به حیوانات بهیمه گفته شده است.
[1]- تفسير العياشی، ج1، ص495