اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
وَ لَاُضِلَّنَّهُمْ وَ لَاُمَنِّيَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذانَ الْاَنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللهِ وَ مَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطانَ وَلِيّاً مِنْ دُونِ اللهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبيناً﴿119﴾ يَعِدُهُمْ وَ يُمَنّيهِمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ اِلاّ غُرُوراً﴿120﴾ اُولئِكَ مَاْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ لا يَجِدُونَ عَنْها مَحيصاً﴿121﴾
ترجمه: و البته البته گمراه می کنم ایشان را و البته البته در آرزو قرار می دهم ایشان را و البته البته امر می کنم ایشان را، پس البته البته می بُرند گوش های چهارپایان را و البته البته امر می کنم ایشان را پس البته البته تغییر می دهند خلقت خداوند را و کسی که اتّخاذ کند شیطان را به عنوان سرپرست از غیر خداوند، پس به تحقیق زیان کرده زیانی آشکار﴿119﴾ وعده میدهد ایشـان را و به آرزو می افکند ایشان را و وعده نمیدهد ایشان را شیطان مگر فریب(وعدۀ دروغ)﴿120﴾ آن گروه بازگشت ایشان است جهنّم و نمی یابند از آن گریزگاهی﴿121﴾