ايّام و ليالی بسيار مبارک و مقدّسی را پيش­رو داريم. امشب، شب پايانی ماه ذيقعدة­الحرام و فردا شب، هم اوّل ماه مقدّس ذیحجة­الحرام و هم شب مقدّس جمعه است. فردا شب، دو فضيلت عظيم در هم گره خورده است. اين ماه مبارک ظرفی پربرکت است و مظروفهايی پربرکت در خود دارد. طليعة اين ماه و اوّلين روز آن، روز ازدواج و وصلت مبارک حضرت امام علی(عَلَيهِ­ السَّلام) با حضرت فاطمه زهرا(سَلامُ ­اللهِ ­عَلَيها) است.

«آينـه بـا آينـه شد روبـروی                 خوش بُود آئينه ­ها را گفتگوی»[1]

     همچنين عيد عرفه و عيد مقدّس قربان و بالاترين عيد که بالاتر از آن عيدی نيست، عيد غدير و عيد مباهله، همه در اين ماه جمع شده ­اند. ولادت باسعادت حضرت امام هادی(عَلَيهِ­ السَّلام) و نزول سورة مبارکة دهر و آية ولايت و امامت، ايّام مبارک حج، ايّام معلومات و ايّام معدودات، تماماً در اين ماه مبارک می­باشد. ماهی با اين عظمت و بزرگی که اوج آن، دهة اوّل اين ماه است که حضرت امام صادق(عَلَيهِ­ السَّلام) در عظمت آن به پيشگاه الهی چنين عرضه می­دارند: «اَللّـهُمَّ هذهِ الاَیّامُ الَّتى فَضَّلْتَها عَلَى الاَیّامِ وَ شَرَّفْتَها وَ قَدْ بَلَّغْتَنیها بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ»[2] پروردگارا، تو اين ماه را شرافت و فضيلت بخشيدی بر ساير ماه­ها و بر ما منّت نهادی که ما را وارد اين ماه کردی، ما نيز خداوند را شاکريم که توفيق داد و ما را وارد اين ماه فرمود «اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی هَدانا لِهذا وَ ما كُنّا لِنَهْتَدِیَ لَوْ لا اَنْ هَدانَا الله‏»[3]. ماه ذیحجة­الحرام، ماهی است که خداوند آن را محترم داشته و به آن تفاوت قائل شده است و بر ماست که آن را با ترک گناه محترم بداريم و بر آن فرق قائل شويم. حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) می­ فرمايند: «خير و عبادت در هيچ ايّامی نزد حق تعالی محبوب­تر از اين دهه نيست»[4] و چه عملی بالاتر و زيباتر از توبه که دلهای زنگارزدة ما را غسل دهد و مُحرم درگاه حق نمايد. از هم اکنون دلها بايد غسل کند و تطهير شود و حج نمايد. از هم اکنون لبيک قلب را شروع کنيم. دل بايد غسل کند، دل بايد طواف و سعی صفا و مروه نمايد. هرچند که با به جا آوردن ظاهر حج، شريعت و وظيفه انجام می­ يـابد و تکليف از ذمّة انسـان سـاقط می­شود، لکن حج حقيقی و زيارت صاحب­خانه تنها با طهارت قلب میسور است «او خانه همی جويد و من صاحب خانه».[5]

     خداوند متعال به حضرت ابراهيم و حضرت اسماعيل(عَلَيهِم ا­السَّلام) فرمود: «اَنْ طَهِّرا بَيْتِیَ لِلطّائِفينَ وَ الْعاكِفينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ»[6]، خانة اصلی خداوند، قلب مؤمن حقيقی است «قَلْبُ الْمُؤمِنِ بَيْتُ اللهَ»[7]، «اَلْقَلْبُ حَرَمُ اللهِ فَلا تُسْكِنْ حَرَمَ اللهِ غَيْرَ الله‏»[8]. با توبه، قلب را غسل دهيم، غسل قلب و روح توبه است. لبيّک را بر زبان جاری کنيم، لکن همراه آن با قلب و روح به خداوند لبيّک گوييم. لبيّک يعنی خدايا مرا به هر آنچه امر فرمودی انجام دهم و به هر چه که مأمور ساختی، لبيّک می­گويم. خداوند متعال چند صباحی حجّاج را به خانة توحيد می­برد تا لبيّک گفتن را از حضرت ابراهيم(عَلَيهِ­ السَّلام) ياد بگيرند و تسليم و عبوديّت حقيقی را بياموزند «اِذْ قالَ لَهُ رَبُّهُ اَسْلِمْ قالَ اَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمين‏»[9]. ما نيز همراه با حجاج، قلب و روح و جان خود را با توبه صيقل داده و روانة حج و بيت الله الحرام نماييم، باشد که ما هم انشاء الله تعالی به حج دل نائل آييم.

     نماز مبارک «وَ واعَدْنا ...»[10] از شب اوّل ماه ذیحجة­الحرام به مدّت ده شب اقامه می­شود و در صورتی که با قلب طاهر و تائب اقامه گردد، موجب شريک شدن با اجر حجاج محترم می­گردد.

     همچنين روزة دهة اول ماه ذیحجة­الحرام بخصوص روز اوّل آن از فضيلت خاصّی برخوردار است و ثواب هشتاد ماه روزه را دارد. «حضرت امام رضا(عَلَيهِ ­السَّلام) هر ماه، سه روز را (روز اوّل، وسط، آخر) روزه می­گرفتند و کارهای خير و صدقات پنهانی در شبهای تاريک، بسيار داشتند»[11]. در صورتی کـه کسی بـه روزة روز پنج­شنبه که آخر مـاه ذيقعدة­الحرام می­باشد و روز جمعه که اوّل ماه ذیحجة­الحرام است، موفق شود، علاوه بر بهره ­مندی از فضيلت خاص اين ايّام، از روزة آخر و اوّل مـاه بهره­ مند می­شود و در صورتی که روزة روز شنبه هم به آن ضميمه گردد، به اجر و فضيلت خاص روزة سه روز پشت سر هم پنج شنبه و جمعه و شنبه از ماه های حرام نائل می­گردد و به اين ترتيب معلوم می­شود که انسان با روزة اين سه روز، از چندين فضيلت عظيم بهره­ مند می­گردد. البتّه تمام موارد مذکور در صورتی است که با رضايت خانواده اعم از پدر و مادر و همسر و فرزندان توأم باشد و موجب تضييع حقوق افراد خانواده نگردد.

     لازم به يادآوری است: کسانی که روزة قضا بر گردن دارند، می­توانند به نيّت روزة قضا اين روزهای پُرفضيلت را روزه بگيرند و به اين ترتيب هم روزة قضا از ذمّه­شان ساقط شود و هم به اجر و فضيلت روزة اين روزها نائل گردند. اميد است که انشاء الله تعالی روزة ظاهر و امساک از طعام و شراب با روزة باطن و امساک از گناه و معصيت همراه گردد.

     «بـارالها! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمد(صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) درود فـرست و در امر ظهـور و فرج مـولا و مقتـدایمـان حضـرت ولیّ­ عصر(عجِّل­ اللهُ­ تعالی ­فَرَجَهُ­ الشَّريف) تعجیل بفرما. خداوندا! توفيق بهره­ مندی از ايّام مبارک و مقدّس و تهذيب و تزکيه و پاک­سازی نفس و رسيدن به حج دل و باطن به همه ما مرحمت بفرما. پروردگارا! تمام حجاج محترم را با حجّی مقبول و سعیی مشکور به اوطانشان برگردان. بارالها! حقيقت دنيا و مافيها را به ما بنمايان و ما را از دلبستگی به دنيا و بخل و شحّ نفس مصون و محفوظ بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علی ­الخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق و سوریه نجات کرامت بفرما».

 

«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ

صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»

 

1- حاج علی انسانی

2- خدایا، این روزهایى است که برترى و شرافتش دادى بر سایر روزها و به لطف و رحمتت مرا به آنها رساندى (مفاتيح الجنان، اعمال ماه ذيحجة­الحرام).

3- حمد باد خدايی را که هدايت کرد ما را بر اين و نبوديم ما، اينکه هدايت شويم اگر هدايت نمی­کرد ما را خداوند (مبارکه اعراف/43).

4- مفاتيح الجنان، اعمال ماه ذيحجة­الحرام

5- شيخ بهايی(عَلَيهِ­ الرَّحمَة)

6- اينکه پاک گردانيد خانة مرا برای طواف­ کنندگان و عکوف ­کنندگان و رکوع­ کنندگان و سجده ­کنندگان (مبارکه بقره/125).

7- کافی، ج8، ص156

8- قلب، حرم خداوند است، پس ساکن نساز در آن غير از خداوند را (بيان نورانی امام صادق(عَلَيهِ ­السَّلام)؛ بحارالانوار، ج67، ص25).

9- زمانی که گفت به او پروردگارش، تسليم شو، گفت: تسليم شدم برای پروردگار جهانيان (مبارکه بقره/131).

10- و وعده دادیم ما... (مبارکه اعراف/142).

11- کتاب «حکمتهای رضوی»، نوشته استاد جواد محدثی، ص13