بار ديگر بعثت مبارک حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) و نيز اعياد شعبانيّه به پيشگاه منوّر تمام حضرات انبياء(عَلَيهم­ السَّلام) بالأخص وجود مقدّس حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) وآل طاهرينشان و فرزند بزرگوارشان حضرت ولیّ­عصر(عجِّل ­اللهُ ­تعالی ­فَرَجَهُ­ الشَّريف) و پيروان واقعی و منتظران حقيقی، تبريک و تهنيت عرض می­شود «خداوند متعال به مقرّبين درگاهش همة ما را با آن بزرگواران محشور بفرمايد و از شفاعت کبرايشان بهره­ مند بفرمايد». «اَللّهُمَّ اجعل مَحیایَ مَحیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد (صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ)»[1].

     عظمت مبعث مقدّس از اين جملة مبارک معلوم می­شود که به ما آموختند خدای سبحان را به وجود چنين رحمت عظيمی که بالاترين رحمت الهی است «وَ مٰا اَرْسَلناکَ اِلّا رَحمَةً لِلعالمینَ» [2]، اين چنين حمد و سپاس گوئيم: «اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذِی استَنقَذَنا بِکَ مِنَ الشِّرْکِ وَ الضَّلالِ»[3] حمد و سپاس خداوندی را که به وسيلة شما ما را از شرک و ضلالت و بدبختی رهانيد و نجات داد. از اين بيان نورانی روشن می­شود که حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) ارسال شده­ اند تا مردم را از حضيض ذلت برهانند و به اوج عزّت و حيات طيّبه برسانند و انسانها را به مقامی ارتقاء دهند که هیچ مَلَک مقرّبی نتوانسته به آنجا باريابد. امّا همانطور که در جلسة سابق استفاده شد، راه بهره­ مندی از اين رحمت خاص، به ميزان اجابت خداوند و رسول خدا(صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) است. حال، راه بهره­ مندی از اين رحمت خاصّة الهی را از خود آن بزرگوار استفاده می­کنيم که چنين مطرح فرمودند: «تَعَرَّضُوا لِرَحمَةِ اللهِ بِمٰا اَمَرَکُمْ بِهِ مِنْ طٰاعَتِهِ»[4] خودتان را در معرض رحمت الهی قرار دهيد، به وسیلة آنچه که خداوند امر فرموده به آن از طاعاتش. پس معلوم می­شود کسانی به مقامات عالية انسانيّت که پرچم آن در بيست و هفتم ماه شريف رجب برافراشته شده، باريافته­ اند که از قوانين و فرامين الهی، اطاعت می­کنند و تسليم و منقاد فرامين پروردگار می­باشند. اگر جناب سلمان به آن مقام عاليه باريافته­ اند که به فرمان رسول خدا(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ)، شناسنامه­ شان از سلمان فارسی، به شناسنامة محمد و آل­­محمدی(صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) تغيير يافت، جز از راه بهره­ مندی از رحمت الهی به وسيلة اطاعت و تسليم نبوده است. ايشان مزرعة جان خود را در اختيار رسول ­الله(صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) گذاشتند و آن بزرگوار از وجودشان، شجرة طوبی رويانيدند و رشد دادند. آری، آنان گوهر وجودشـان را در اختيـار گوهر­شناسانی بمانند حضرت پيـامبر ­اسلام (صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ­ وَآلِهِ) و حضرت علی(عَلَيهِ­ السَّلام) قرار دادند و به آن مقامات عاليه نائل شدند. حضرت پيامبراسلام(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) هدف از رسالتشان را چنين بيان می­فرمايند: «اِنَّما بُعِثتُ لِاُتَممَ مَکٰارِمَ الاَخلاقِ»[5] همانا من مبعوث شدم تا فضايل اخلاقی و سجايای روحی را که ساير پيامبران آورده­ اند، به اکمال برسانم، يعنی با اعمال و اخلاق طيّبه، شما را رشد دهم و به جايگاه های عاليه نائل سازم.

     در ماه شريف رجب که ماه بارش رحمت الهی است و امشب در لحظات پايانی آن قرار داريم، اين فرصت بيشتر فراهم است. اگر ماه شريف­ رجب، «اَصَبّ» نامیده شده که به معنای بارش رحمت الهی می­باشد، به اين علّت است که رسالت حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) و ولادت حضرت علی ابن­ ابیطالب(عَلَيهِ­ السَّلام) که رحمت خاصّة الهی می­باشند، در اين ماه شريف قرار دارد و به عبارت ديگر، ماه شريف رجب، شرافت خود را از حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) و حضرت علی(عَلَيهِ­ السَّلام) گرفته است. خوشا به حال کسانی که از رحمت­های خاصة اين ماه شريف بهره برند. امشب، شب تضرّع و ناله و استغاثه است «عادَتُکَ الاِحسانُ اِلَی المُسیئینَ وَ سبيلُکَ الاِبقاءُ عَلَی اَلمُعتَدینَ»[6] عادت تو احسان کردن به گناهکاران است و راه تو مهلت دادن به تجاوزکاران می­باشد «وَامْنُنْ بِغِنٰاکَ عَلیٰ فَقری وَ بِحِلْمِکَ عَلیٰ جَهْلی وَ بِقُوَّتِکَ عَلیٰ ضَعْفی»[7] الهی، با ثروت و غنای خود، فقر مرا و با حلمت، جهل مرا و با قوّتت، ضعف مرا جبران فرما.

     پس هدف از رسالت حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) اين است که انسان­ها را به طهارت و تزکية روحی و باطنی و قلبی برسانند. مطلبی که خداوند متعال، يازده بار بخاطر آن سوگند ياد فرموده، تزکيه و طهارت نفس و داشتن روح طيّب است «قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَكّاها»[8]. انسان، متشکّل از روح و جسم است و هر چند حقيقت انسان، روح اوست، لکن تنها در روح خلاصه نمی­شود و جسم و مَرکب هم دارد ولذا علاوه بر طهارت روحی و باطنی، موظّف به طهارت ظاهری و جسمانی نيز می­باشد. حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) در ضمنِ توصيه به طهارت باطنی و پاکسازی نفس، به طهارت و بهداشت ظاهری هم توصيه و تأکيد فراوان فرموده ­اند که در سه بخشِ نظافت بدن، نظافت دهان و دندان و نظافت خانه مطرح می­باشد که نمونه­ هايي از فرمايشات آن حضرت در مورد آراستگی و نظافت تن و بدن استفاده می­گردد که بسيار حائز اهميّت است. حضرت پيـامبر اسلام(صَلَّی­ اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) نه تنها خودشان به نظـافت اهميّت بسيـاری می­دادند، بلکه هر فرصتی که پيش می­آمد، اصحاب را به اين امر مهم توصيه می­فرمودند. آن بزرگوار فرمودند: «مَنِ اتَّخَذَ ثَوْباً فَلْيُنَظِّفْهُ‏»[9] کسی که لباسی را تهيه کرد، بايد آن را پاکيزه نگه دارد.

     يک سوم اموال حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی­ اللهُ ­عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) در امور مربوط به نظافت و آراستگی و تهية عطر صرف می­شد. البته استفاده از عطر برای زنان بطوري که بوی خوش آن به مشام نامحرم برسد، حرام می­باشد و تنها در پيش همسر و محارم بدون اشکال است.

     در بيان نورانی ديگری از حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) آمده است: «اِنَّ الْاِسْلامَ نَظيفٌ فَتَنَظَّفُوا فَاِنَّهُ لٰا يَدْخُلَ الْجَنَّةَ اِلّا نَظيفْ‏»[10] همانا اسلام پاکيزه است، پس شما هم پاکيزه باشيد، زيرا جز شخص پاکيزه، کسی به بهشت وارد نمی­شود. يکی از مهمترين حق ­الناس­ها اين است که بوی عرق بدن يا پا يا بوی نامطبوع دهان کسی، ساير افراد را رنج دهد. گاهی بوی بدن برای خود انسان عادت می­شود و ديگر او توجّه ندارد که ديگران از آن رنج می­برند. استحمام بدن و شستن لباس­هايي که قبلاً استفاده شده، باعث می­شود که از بوی نامطبوع بدن و پا و... جلوگيری شود.

     وجود مقدس حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) در بيان نورانی ديگری فرمودند: «اَلطُّهْرُ نِصْفُ الْايمانِ»[11] نظافت، نصف ايمان است. همچنين فرمودند: «اِنَّ اللّهَ تَعالىٰ يُبْغِضُ الْوَسْخَ وَ الشَّعْثْ‏»[12] خداوند دشمن می­دارد ژوليدگی و کثافت را. در مورد ديگری نيز مذکور است: «اَلنِّظافَةُ مِنَ الْايمانِ وَ الْايمانُ مَعَ صاحِبِهِ فِی الْجَنَّةِ»[13] پاکيزگی از ايمان است و ايمان همراه با صاحبش در بهشت می­باشد.

     لازم به توضيح است: امکان دارد که کسی بعد از استحمام و نظافت بدن و لباس، به آشپزخانه سر بزند که اين امر موجب می­شود مو و لباس شخص، بوی نامطبوع بگيرد.

     در بيان نورانی ديگری از حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) مذکور است: «پاکيزگی کليد نماز است»[14].

     حال با توجّه به اينکه محبّ واقعی سعی می­کند که خود را به شکل محبوبش سازد و وجود مقدّس حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) اين همه به نظافت و پاکيزگی اهميّت می­دادند، لذا شايسته است که در نظافت و پاکيزگی بدن و لباس دقّت بالاتری به خرج دهيم.

 

1- پروردگارا، قرار بده زندگی مرا زندگی محمد و آل محمدی(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ­آلِهِ) و مرگ مرا مرگ محمّد و آل محمّدی(صَلَّی ­اللهُ ­عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) (مفاتیح ­الجنان، فرازی از زیارت عاشورا).

2- و ارسال نکردیم تو را مگر رحمتی برای عالمیان (مبارکه انبیاء(عَلَيهم­ السَّلام)/107).

3- بحارالانوار، ج97، ص161

4- مجموعه ورام، ج2، ص120

5- بحارالانوار، ج68، ص382

6- مفاتيح الجنان، فرازی از دعای ماه شريف رجب

7- مفاتيح الجنان، فرازی از دعای ماه شريف رجب

8- به تحقيق رستگار شد کسی که پاک کرد آن را (مبارکه شمس/9).

9- کافی، ج13، ص15

10- نهج ­الفصاحه، حديث612

11- بحارالانوار، ج77، ص237

12- نهج الفصاحه، ص304

13- بحارالانوار، ج59، ص291

14- پيام پيامبر، ترجمه فارسی، ص383