آنچه که حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) و امام زمان(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) از ما طلب دارند، پاسخ به ندای مبارک «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» آن بزرگوار است. هر کس در طول تاریخ به نوعی به ندای آن حضرت پاسخ مثبت داده و حماسه و نهضت آن بزرگوار را یاری کرده و به انصار حسینی پیوسته است. یکی با انفاق و احسان، یکی با سینه زنی و عزاداری در مجالس عزا، یکی با تبلیغ و ترویج قیام آن بزرگوار و... از یاران آن بزرگوار گشته است. یاران امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) محدود در هفتاد و دو تن نبوده است، چراکه عاشورا جاویدان است و همه ساله، انصار حسینی تربیت میکند، لکن هیچ نصرتی به نهضت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) و هیچ پاسخی به ندای «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» آن حضرت، همانند ترک معصیت، مورد رضایت و خشنودی آن بزرگوار نیست. پاسخی که یک جوان با ترک معصیتش به ندای یاریطلبی امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) میدهد، قابل مقایسه با دیگر عملها و پاسخها نیست، چراکه عزیزترین و محبوبترین مورد برای ایشان، همانند جدّ و پدر بزرگوارشان حفظ دینشان بوده است.
پس شایسته است جوانان عزیز توجه نمایند که چه اندازه در تدیّن و مسائل دینی خود احساس مسئولیّت مینمایند و چقدر به فریضۀ نماز که ستونِ خیمۀ دین است «اَلصَّلاةُ عَمُودُ الدّين»[1]، اهتمام میورزند و چقدر در برابر حجاب و امر به معروف و نهی از منکر و سایر واجبات و فرائض دینی احساس مسئولیّت مینمایند و چنانچه تاکنون قصوری صورت گرفته، با توبه از محارم الله آن را جبران و اصلاح نمایند و به این ترتیب با امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) و حضرت رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) و حضرت امام علی(عَلَيهِ السَّلام) بیعت نمایند که بیعت با ایشان، همان بیعت با خداوند منّان است. به عنوان نمونه: جوانی که در نمازها اهتمام کافی ندارد، این روزها با مولایش بیعت کند که از عاشورای امسال تا عاشورای سال بعد یک نماز قضا نداشته باشد، و يا جوانی که حجابش کمرنگ است، با مولایش بیعت کند که حجابش را خداپسندانه تر نماید، اگر مبتلا به آفات گفتاری اعم از غیبت و تهمت و دروغ و دل آزاری و... است که از گناهان کبیره هستند و اگر مبتلا به آفات اخلاقی و عملی است، با توبه و جبران مافات، با مولایش بیعت نماید. امکان ندارد با وجود داشتن آفات اخلاقی و عملی بتوان به ندای «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» حضرت سیّدالشهداء(عَلَيهِ السَّلام) پاسخ مثبت داد. آن بزرگوار قیام کردند تا نماز و امر به معروف و نهی از منکر زنده بماند. از اینرو شایسته است که با سیر در زندگی دینی و اوضاع روحی و ایمانی خود، توجه کنیم که در کدام قسمت از عمل به احکام دین و اوامر الهی دچار آسیب و آفت هستیم، آنها را جبران و اصلاح نمائیم و این سئوال را همواره از خود داشته باشیم که آیا برنامۀ عملی زندگیام مطابق با اهداف آن بزرگواران هست؟ آنان شهید راه دین و قرآن هستند. آنان از هر آنچه داشتند، گذشتند تا دین و قرآن و نماز زنده بماند، من چقدر حاضر به فداکاری در راه دین و قرآن هستم و به احکام الهی، عامل میباشم و به ندای «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» پاسخ مثبت میدهم؟ پُرواضح است که توبه و اصلاح عمل، بهترین و والاترین پاسخ به ندای مبارک حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) است.
«بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) درود فـرسـت و در امـر ظـهـور و فـرج مـولا و مقتـدایـمـان حضـرت ولیّ عصر(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرمـا. خداوندا! همۀ ما را از شرّ نفس و شيطان و سقوط در ورطۀ هلاکت معنوی، مصون و محفوظ بفرما و توفيق هجرت معنوی و باطنی به همۀ ما عنايت بفرما. پروردگارا! همۀ ما را از شيعيان و پيروان حقيقی حضرات اهل بيت عصمت و طهارت(عَلَيهِمُ السَّلام) مقرّر بفرما و از شفاعت کبرای آن بزرگواران بهره مند بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علی الخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق، سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ
صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
[1]- نماز ستون دين است (بيان نورانی حضرت پيامبر اکرم(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ)؛ تحرير المواعظ العدديه، ص519).