اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
«اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا اَبا عَبْدِاللهِ وَ عَلَى الْاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِك عَلَيْكَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَ بَقِیَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِيارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلٰى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلٰى اَوْلٰادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلٰی اَصْحابِ الْحُسَيْن(عَلَيهِ السَّلام) ... اَللّهُمَّ ارْزُقْنی شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَ اَصْحـابِ الْحُسَيْنِ الَّـذينَ بَـذَلُـوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْن(عَلَيهِ السَّلام)»[1].
«اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا بِمُصابِنا بِالْحُسَینِ(عَلَيهِ السَّلام) وَ جَعَلَنا وَ اِیّاکُمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الْاِمامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)»[2].
«کربــلا يعنی سلام يـک نمــاز
کربــلا آغــاز راهــی بـس دراز
کربــلا يعنـی نرفتـن زيـر بــار
کربــلا يعنی دويــدن روی خـار
کربــلا يـعنـی ز دل يــاهو زدن
بـر سر نعـش جــوان زانــو زدن
کربــلا يعنـی شرف يعنـی نبـرد
کربــلا يک مير و هفتاد و دو مرد
کربلا يعنی گذشت از هر چه هست
آب را از خويش راندن با دو دست
کربــلا يعنـی کـرامـت داشتـن
رفتن و بـا خون خود گل کـاشتن
کربــلا يعنی بيـا جـانـانه شـو
گرد شمع عشق حق، پروانـه شو
کربــلا يعنی کـه اُنسی بـا نماز
روی بـر درگــاه رب بـی نيــاز
کربــلا يعنی سراپـا جان شدن
در منـای عـاشقی قربـان شدن
کربــلا يعنی گُـل احمر شـدن
روی دست بـاغبـان پرپر شـدن
کربــلا يعنی هم آغـوش اجـل
تلخی مرگـش نـکوتـر از عسـل
کربــلا يعنی چو گُـل افروختن
پيـش آب از تشنکـامی سوختن
کربــلا يعنی که در دريای آب
تشنه، اما آب را کردن جـواب
کربــلا يعنی که نيلی روی ماه
صورت طفلان و سيـلی، آه آه»
عاشورای حسینی و ایّام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین(عَلَيهِ السَّلام) و اهل بیت و یاران باوفایشان به پیشگاه منوّر حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) و آل طاهرینشان و حضرت ولیّ عصر(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) و تمام پیروان حقیقی و منتظران واقعی علی الخصوص خواهران محترم تسلیت و تعزیت عرض میشود. «خداوند به مقرّبین درگاهش همۀ ما را از شفاعت آن بزرگوار بهره مند بفرماید و حقیقت عاشورا را در وجود همۀ ما محقّق بفرماید».
[1]- سلام بر تو ای اباعبدالله(عَلَيهِ السَّلام) و بر روح هايی که در آستانت مدفون شدند، بر تو باد از طرف من سلام و درود خداوند هميشگی تا زمانی که باقی است شب و روز و قرار ندهد خداوند آخرين عهد از من برای زيارت شما، سلام بر امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) و سلام بر علی بن الحسین(عَلَيهِ السَّلام) و سلام بر اولاد امام حسين(عَلَيهِ السَّلام) و سلام بر اصحاب امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) خداوندا، روزيم کن شفاعت امام حسين(عَلَيهِ السَّلام) را در روز ورود و برجا دار گام راستينم را نزد خودت با امام حسين(عَلَيهِ السَّلام) و اصحاب امام حسين(عَلَيهِ السَّلام) کسانی که بذل کردند خون قلبشان را در راه امام حسين(عَلَيهِ السَّلام) (مفاتیح الجنان، فرازی از زیارت عاشورا).
[2]- خداوند اجر ما را به سبب مصیبتی که از امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) به ما رسیده، بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که در کنار ولیّ دم او، امام مهدی(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) از خاندان حضرت محمد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)، به خونخواهی او برمی خیزند (مفاتیح الجنان، اعمال روز عاشورا).